Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6611 Esas 2020/4786 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6611
Karar No: 2020/4786
Karar Tarihi: 09.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6611 Esas 2020/4786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/1 maddesine göre temel ceza 1 yıl 6 ay hapis olarak belirlendi. Ardından aynı Kanunun 109/3-f maddesi ile yapılan 1 kat artırım sonrasında ceza 3 yıl hapse çıkarıldı ve 109/5. madde ile gerçekleştirilen 1/2 oranındaki artırım sonrasında toplamda 4 yıl 6 ay hapis cezası verildi. TCK'nın 62. maddesi tatbikiyle ceza miktarı değişmedi ve hükümler kanuni sınırlar içinde tayin edildi. Mahkeme, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebini reddederek, hükümlerin onaylanmasına karar verdi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1, 109/3-f ve 109/5 maddeleri ve 62. madde.

14. Ceza Dairesi 2016/6611 E. , 2020/4786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 109/1 maddesi uyarınca temel cezanın teşdiden 1 yıl 6 ay hapis olarak belirlenmesinin ardından bu miktar üzerinden aynı Kanunun 109/3-f maddesi ile 1 kat yapılan artırım sonrasında 2 yıl 12 ay hapis yerine 3 yıl hapis ve 109/5. maddesi ile 1/2 oranında gerçekleştirilen artırımla 3 yıl 18 ay yerine 4 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmişse de TCK’nın 62. maddesinin tatbikiyle bulunan sonuç ceza miktarı değişmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.