20. Ceza Dairesi Esas No: 2017/5587 Karar No: 2019/4045 Karar Tarihi: 03.07.2019
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5587 Esas 2019/4045 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Giresun Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların uyuşturucu madde ticareti yapmaktan suçlu bulundukları ancak yapılan incelemeler sonucunda suç niteliğinde hata olduğu ve yeterli ve kesin delil bulunmadığı için hükümlerin bozulduğu belirtildi. Sanıkların kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu işledikleri vurgulandı. Kararda, 2313 Sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 188. maddesi referans gösterildi.
20. Ceza Dairesi 2017/5587 E. , 2019/4045 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : GİRESUN Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : A-)Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde; Oluş ve dosya kapsamına göre 15.11.2013 tarihinde yapılan fiziki takipte sanık ... ile kullanıcı sanık ...’ün, ... taksi durağında buluştukları, aralarında birşeyleri alıp verildiğinin görüldüğü, ...’ün daha sonra olay yerinden ayrıldıktan sonra polisler tarafından takip edildiği, polisler tarafından durdurulan sanığın kendi rızası ile 2 adet Mcpp etken madde ihtiva eden hapı polislere verdiği, kullanıcı sanığın kollukta müdafisiz alınan beyanında suç tarihinde diğer sanık ...’ı aradığı ...’ın yönlendirdiği açık kimlik bilgilerini bilmediği esmer zayıf yapılı bir şahıstan suça konu hapları aldığını kovuşturma aşamasında İstanbul’dan gelen tanımadığı bir şahıstan aldığını beyan etmesi karşısında kullanıcı sanık ..."de ele geçirilen uyuşturucu maddeyi sanığın sattığına ve diğer sanık ...’ın eylemine iştirak ettiğine ilişkin, tanık ...’ın kovuşturma aşmasında döndüğü aleyhe kolluk beyanı dışında delil elde edilemediği ayrıca suç tarihinden 2 ay sonra 15.01.2014 tarihinde sanığın ikametinde yapılan aramada ele geçen tek parça 19.50 gramdan ibaret esrarı da kullanma amacı dışında satmak veya başkasına vermek amacıyla bulundurduğuna ilişkin, kuşku sınırlarını aşan mahkûmiyete yeterli ve kesin delil bulunmadığı,bu haliyle sanığın eyleminin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde suç niteliğinde hataya düşülerek uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, B-)Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde; Oluş ve dosya kapsamına göre 13.11.2013 tarihinde kullanıcı sanık ...’ın sanık ...’ı arayarak kendisine görüşmek istediğini belirttiği, aynı gün saat 19.15 sıralarında kullanıcı sanık ...’in durdurulduğu sanığın kendi rızası ile net 1,305 gramdan ibaret esrarı polislere verdiği, kullanıcı sanığın kollukta müdafisiz alınan beyanında tanımadığı 35 yaşlarında beyaz tenli bir şahıstan suça konu maddeyi aldığını, kovuşturma aşamasında ise olay tarihinde ...’ı aradığını kendisinde uyuşturucu bulup bulamayacağını sorduğunu sonra yanından ayrıldığını üzerinde ele geçen maddeyi Bekir isimli bir şahıstan aldığını beyan ettiği 15.11.2013 tarihinde ise yine kullanıcı sanık ...’ün sanığı aradığı sanık ...’ın ise diğer sanık ...’ın telefon numarasını ...’e verdiği somut olaylarda kullanıcı sanıklarda ele geçen uyuşturucu maddeyi sanık ...’ın sattığına veya diğer sanık ...’ın eylemine iştirak ettiğine ilişkin somut delilin elde edilemediği, ayrıca suç tarihinden 2 ay sonra 15.01.2014 tarihinde sanığın ikametinde yapılan aramada ele geçen tek parça 0,15 gramdan ibaret esrarı da kullanma amacı dışında satmak veya başkasına vermek amacıyla bulundurduğuna ilişkin, kuşku sınırlarını aşan mahkumiyete yeterli ve kesin delil bulunmadığı,bu haliyle sanığın eyleminin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde suç niteliğinde hataya düşülerek uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 03.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.