Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/35826 Esas 2015/10446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA: Davacı, fazla mesai ile eşi davranma borcuna aykırılık ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fark ücret, fazla çalışma ücreti ve eşit davranma borcuna aykırılıktan doğan tazminat alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, dosyaya sunulan 13.01.2012 tarihli davacı imzalı ibranamede, fazla çalışma ücretinin ödendiği ifade edilmiştir. Davalı vekilince de, düzenlenen ibranameye uygun şekilde, davacının haklarının ödendiği savunulmuştur. Davacı vekili, ibranameye karşı irade fesadı iddiasında bulunmuş ise de, dosya kapsamına göre iddia ispatlanamamıştır. Bu yönler nazara alındığında, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlüğe girmesinden önceki bir tarihte düzenlenmiş söz konusu ibranamenin, uyuşmazlık konusu fazla çalışma ücreti alacağı yönünden geçerli olduğu kabul edilmelidir. Anılan sebeple, fazla çalışma ücreti alacağına yönelik talebin reddine karar verilmesi gerekirken, ibranamenin nazara alınmayarak talebin kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.