Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/32291 Esas 2019/2588 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/32291
Karar No: 2019/2588
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/32291 Esas 2019/2588 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı bir işçidir ve davalı işverenle iki dönem çalışmıştır. İlk dönemin kıdem ve ihbar tazminatına esas süreye katılıp katılmayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı, ilk dönem çalışmasının yazılı belge olmadığı halde istifa ile sona erdiğini iddia etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin taleple kıdem tazminatı alacağının reddine karar vermiştir. Taraflar temyiz etmiştir. Yargıtay, davalı işverenin tüm, davacının ise belirli kısımlardaki temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Davacının ilk dönem çalışmasının yazılı belge olmadığı halde istifa ile sona erdiğinin kabul edilmesi hatalı bulunmuştur. Sonuç olarak temyiz olunan karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

9. Hukuk Dairesi 2015/32291 E. , 2019/2588 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı taraf, bir süre çalıştıktan sonra davalı ile döndüğünde yeniden işe alınması hususunda anlaşarak eğitime gittiğini, eğitimini tamamlayıp döndüğünde yeniden işe alındığını, davalının iş akdini haksız olarak feshettiğini, ayrıca ücretinin daha yüksek olduğunu iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı Şirket, her iki çalışma döneminin davacının istifası ile sona erdiğini, bu sebeple davacının kıdem ve ihbar tazminatına hakkı bulunmadığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını, davacının ücretinin bordrolarda görünen miktar olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Üniversite, davacının alt işveren nezdinde çalıştığını, iş sözleşmesinden doğan alacaklardan kendilerinin sorumlu olmadığını, ayrıca davacının istifa ettiğini, ücretinin ise bordrolarda görünen miktar olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin taleple kıdem tazminatı alacağının reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili ile davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, kanunî gerektirici sebeplerde ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı ..."nün tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iki dönem halinde gerçekleşen çalışmanın ilk döneminin kıdem ve ihbar tazminatına esas süreye katılıp katılmayacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi, 21.01.2009-31.07.2011 ve 01.06.2012-31.03.2013 tarihleri arasında olmak üzere aynı alt işveren nezdinde 2 ayrı dönem itibariyle çalışmış, ispat yükü üzerinde olan davalı işveren 2011 yılı ayrılışında iş akdinin tazminata hak kazanamayacak şekilde sona erdiğini kanıtlayamamıştır. Bu nedenle her iki dönem çalışma süresi birleştirilerek ihbar ve kıdem tazminatına karar verilmesi gerekirken ilk dönem çalışmasının yazılı belge olmadığı halde istifa ile sona erdiğinin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.