Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : 9215 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Diyarbakır 1 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 1993/713 esas, 1995/454 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Örgüte yardım suçundan tutuklu kaldığı, yargılama sonunda 06.10.1995 tarihinde beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 06.11.1995 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 04.10.2004 tarihinde, tazminata esas olan işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Bozma üzerine yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin vekalet ücreti, faize yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.