Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın Reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davanın tamamen reddedilmesi karşısında, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı hazine yararına vekalet ücreti yerine, dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; tazminat talebinin dayanağı olan Muş Ağır Ceza Mahkemesinin 01.07.2004 tarih, 2002/37 esas, 2004/183 karar sayılı ceza dava dosyasında, davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün 31.05.2006 tarihinde kesinleştiği ve davacının (sanığın) 06.09.2006 tarihinde dilekçe ile mahkemeye başvurarak yatırmış olduğu nakdi kefaletin iadesini talep etmesi üzerine, mahkemece aynı tarihli ek kararla nakdi kefaletin iadesine karar verildiği ve anılan kararda tazminat talebinin dayanağı olan beraat hükmünün 31.05.2006 tarihinde kesinleşmiş olduğunun belirtilmiş olması nedeniyle, davacının bu tarihte tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında verilen beraat hükmünün kesinleştiğini öğrendiği ve mahkeme tarafından da aynı yönde yapılan değerlendirme sonucu davanın 466 sayılı Kanunun 2/1. maddesinde öngörülen 3 aylık hak düşürücü sürede açılmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 20.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.