Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9027 Esas 2019/1710 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9027
Karar No: 2019/1710
Karar Tarihi: 31.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9027 Esas 2019/1710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmekteydi. Sanık, yaralama suçundan mahkum edilmişti. Ancak verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, temyiz talebi reddedildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümleri iptal edilen TCK'nin 53. maddesi infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek geçici 2. madde belirtilmişti. Bu maddeler, hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğunu belirtiyor.

3. Ceza Dairesi 2018/9027 E. , 2019/1710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında ...’ı yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, temyiz talebinin isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında ...’ı yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.