Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/958 Esas 2019/4040 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-)Hükme esas alınan ve Konya Adli Emanetinin 2014/789 sırasında kayıtlı bulunduğu anlaşılan uyuşturucu ticaretinin yapıldığını gösteren güven alım raporu, teslim tutanağı, güven alımı ses ve görüntülerini içeren CD’nin denetimine olanak verecek şekilde dosya içerisine konulmadan ve sanığa okunup diyecekleri sorulmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre;
2-)Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.04.2015 tarih, 2014/462 Esas, 2015/135 Karar ve 2014/848 Esas, 2015/136 Karar sayılı Kararlarında da açıklandığı üzere; gizli soruşturmacının 22.0.2013 tarihinde sanıktan suç konusu uyuşturucu maddeyi satın alması üzerine sanığın ""uyuşturucu madde ticareti yapma"" suçunu işlediği belirlenmiş ve bu suçun delili elde edilmiştir. Buna rağmen, gizli soruşturmacının sanıklardan farklı tarihlerde tekrar uyuşturucu madde satın alması gereksiz olduğu gibi görevi kapsamında da değildir. Öte yandan, gizli soruşturmacıların asıl görevi ""uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak"" değil, ""suçu ve failini belirlemek, suçla ilgili delilleri elde etmekten ibarettir."" Bu nedenlerle gizli soruşturmacı tarafından sanıklardan birden çok kez uyuşturucu madde satın alınması, ayrıca suç oluşturmayacağı ve gerçek anlamda bir ""alım-satım"" söz konusu olmadığı gözetilmeden atılı suçun zincirleme olarak işlendiği kabul edilerek, sanıkların cezasının, TCK"nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle sanıklara fazla ceza tayin edilmesi,
3-)Hükmedilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi olarak TCK’nın 52/2.maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK’nın 232/6.maddesine aykırı davranılması,
4-)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 03.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.