Danıştay 3. Daire 2020/3801 Esas 2021/1441 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/3801
Karar No : 2021/1441

Kararın Düzeltilmesini İsteyen : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti :Davacı adına, bir kısım emtia alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiği ve bir önceki takvim yılından devir gelen indirilecek vergi tutarının bulunmadığı gözetilerek yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre 2011 yılının Şubat, Mart, Mayıs ve Haziran dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uyarınca %50 oranında artırılarak kesilen vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi aynı Kanun'un 353. maddesinin 6. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarına karşı açılan davada; davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … Hırdavat Hafriyat İnşaat Tarım Orman Gıda Kimya Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkındaki tespitler, düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimine dayanmadığını kanıtlayıcı mahiyette olduğundan ve davacı adına 2010 yılının Aralık dönemi için tarh edilen katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasına karşı açılan dava, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla tarhiyat hukuka uygun bulunarak reddedildiğinden, sahte faturalara dayalı indirimler reddedilmek ve bir önceki dönemden devir gelen katma değer vergisi bulunmadığı gözetilerek yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre yapılan tarhiyatta hukuk aykırılık bulunmadığı, 2010 yılında tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınabileceği, somut bir saptama olmaksızın varsayıma dayalı olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı, davacının Vergi Usul Kanunu'nun 186. maddesi gereğince bilanço usulünde defter tutan mükellefler için envanter çıkarmak zorunluluğu bulunduğu halde envanter defterine işletmede yer alan mevcutları, alacakları ve borçları saymak, ölçmek, tartmak ve değerlemek suretiyle kayıt yapmadığı sabit olduğundan, 353. maddesinin 6. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında ve … Madeni Yağlar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nden satın alınan emtia için yapılan 17.131,71-TL tutarındaki ödemenin 17.000,00 TL kısmı banka yoluyla yapılmasına karşın kalan 131,71 TL'nin ve … Hırdavat Hafriyat İnşaat Tarım Orman Gıda Kimya Sanayi Ticaret Limited Şirketi'ne ait 85.066,20-TL tutarındaki faturaya ilişkin ödemenin 84.000,00 TL kısmının banka yoluyla yapılmasına karşın kalan 1.066,20 TL'nin banka ve benzeri finans kurumları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik etme zorunluluğuna uyulmadığı ileri sürülerek ceza kesilmiş ise de banka ve benzeri finans kurumları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik edilemeyen tutarların (131,71 TL ve 1.066,20 TL) 8.000,00 TL'nin altında kaldığından 213 sayılı Yasa'nın mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle tarhiyat ve 213 sayılı Kanun'un mükerrer 353. maddesinin 6. bendi uyarınca gereğince kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davayı reddeden, aynı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarını ise kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; katma değer vergileri ve bir katı tutarındaki vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 6. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin davanın reddi yolundaki hüküm fıkralarına yöneltilen davacının temyiz istemini aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle reddeden, uyuşmazlık konusu vergi ve vergi ziyaı cezalarının konu edildiği ihbarnamelerde; vergi ziyaı cezasının, 213 sayılı Kanunun 339. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümleri uyarınca artırıldığına ilişkin herhangi bir açıklamaya yer verilmediği görüldüğünden, davacı temyiz istemini bu yönden kabul ederek vergi ziyaı cezasının, tekerrürden kaynaklanan kısmı bakımından davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasını bozan, davalı idarenin temyiz istemini ise, harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, sözü edilen 353. madde düzenlemesinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinden, özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmediği, inceleme elemanınca, davacı adına düzenlenen faturaların sahte olduğu ve herhangi bir emtia teslimini içermediği kabul edilmesine rağmen, davacının kayıtlarına intikal ettirdiği sahte fatura bedelinin banka veya finans kurumları aracılığıyla ödenmesinin beklenmesinde ve sahte fatura bedellerinin bir kısmının nakit olarak ödenerek tevsik zorunluluğuna uyulmadığından bahisle mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilemeyeceğinden, kararın; özel usulsüzlük cezasının değinilen kısmının yazılı gerekçeyle kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasında da sonucu itibarıyla hukuka aykırı bulunmadığı gerekçesiyle reddeden Danıştay Üçüncü Dairesinin 02/12/2019 tarih ve E:2016/499, K:2019/6771 sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının; davacının kullandığı faturaların sahteliği ve fatura bedellerinin banka veya finans kurumları aracılığıyla ödenmediğinin somut tespitlerle ortaya konulduğundan kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek düzeltilmesi istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi isteminin kısmen kabulü ile Danıştay Üçüncü Dairesince verilen kararın, vergi ziyaı cezasının, tekerrürden kaynaklanan kısmına ilişkin hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra davacı temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının bu kısım yönünden onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince kararın düzeltilmesi istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen sebepler 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi hükmüne uygun bulunduğundan, kararın düzeltilmesi isteminin kısmen kabulüyle Danıştay Üçüncü Dairesinin 02/12/2019 tarih ve E:2016/499, K:2019/6771 sayılı kararının; vergi ziyaı cezasının, tekerrürden kaynaklanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına karar verildikten sonra davacı temyiz istemi bu yönden yeniden incelenerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar kararın sözü geçen hüküm fıkrasının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve değinilen hüküm fıkrasının onanmasına, davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, Dairemiz kararının; idarenin aleyhine olan diğer hüküm fıkralarına yönelik olarak ileri sürülen nedenler ise 2577 sayılı Kanunun 54. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirine girmediğinden, kararın düzeltilmesi isteminin değinilen hüküm fıkraları yönünden reddine, 22/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X)-K A R Ş I O Y:
Kararın düzeltilmesi istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen hususlar Dairemiz kararının düzeltilmesini gerektirecek nitelikte bulunmadığından, tekerrüre ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istemin de reddi gerektiği görüşüyle Karara bu yönden katılmıyorum.