Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1643 Esas 2014/12188 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1643
Karar No: 2014/12188
Karar Tarihi: 20.05.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1643 Esas 2014/12188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava, 466 sayılı kanuna dayalı tazminat istemiyle ilgilidir. Davacının talebi kısmen kabul edilmiş, bunun üzerine davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir. Ancak, Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına göre, tazminat davası için üç aylık sürenin başlangıcı, kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının aranması gerekmektedir. Burada tazminat talebinin süresi açısından Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi gerektiği ve davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilir. Ancak, kanun dışı yakalamalar veya tutuklamalarda, beraat kararının verilmesinden 10 yıl sonra tazminat talep edilemez. Bu dava dosyasında, beraat kararı 08.06.2001 tarihinde verildiği için davacının açtığı davanın 06.03.2012 tarihine kadar 10 yıldan uzun bir süre geçmiş olduğu ve hakkında beraat kararı çıktığını bu uzun süre içinde haberdar olmadığı görülmüştür. Bu nedenle dava reddedilmiştir. Kanun dışı yakalamalar veya tutuklamalar sonucu açılan tazminat davaları için, beraat kararından sonra 10 yıllık bir süre içinde dava açılması gerekmektedir. Kanun maddeleri: 466 sayılı Kanunun 2. maddesi, Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2014/1643 E. , 2014/12188 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/175441
Mahkemesi : Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21.11.2012
Numarası : 2012/127-2012/406
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İncelenen dosya kapsamına göre; dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas-2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava edilmesi, dava süresi açısından en lehe kabul ile Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulü gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından, beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 08.06.2001 tarihinde verilen beraat hükmü ile tazminat davasının açılmış olduğu 06.03.2012 tarihine kadar, 10 yılı aşkın süre geçtiği ve davacının bu uzun süre içerisinde hakkındaki beraat hükmünden haberdar olmadığından söz etmenin yaşamın olağan akışına uymayacağı, davanın süresinde açıldığının kabulünün mümkün olamayacağı gözetilip, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.