MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 07/10/2019 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa 03/10/2005 tarihinde Baro tarafından zorunlu müdafii atandığı, 04/10/2005 tarihli celsede sanık müdafii ve sanığın duruşmaya katıldığı ve sanık müdafiinin sanığa müdafii olarak tayin edildiğine ilişkin yazının okunduğu ve Av. ...nin sanık müdafii olarak kabulüne dair ara karar verildiği, bu sebeple sanığın kendisine atanan müdafiiden haberdar olduğu ve müdafii atanmasına rıza gösterdiği, sanığın 16/03/2006 tarihli karar duruşmasına katılmamasına rağmen sanık müdafiinin karar duruşmasında bulunduğu ve karar yüzüne tefhim edildiği, her ne kadar sanığa gerekçeli karar tebliğ edilmemiş ise de müdafii ile takip edilen işlerde müdafiiye yapılan tefhimin yeterli olduğu, sanık müdafiinin kararı temyiz etmediği, sanığın hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen süre geçtikten sonra 07/10/2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki
iddiaları yerinde görülmeyen sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, isteme aykırı olarak REDDİNE, 22/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.