MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme, 6136 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : A) Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesinin 30/01/2020
tarih ve 2019/187 Esas – 2020/42 Karar sayılı;
1) Sanık ... ... hakkında;
a) Maktul ...’i nitelikli kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 37. maddesi delaletiyle TCK’nin 82/1-a, 53 ve 63. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası,
b) 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan;
6136 sayılı Kanun’un 13/1, TCK’nin 53 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 1800 TL adli para cezası ile mahkumiyetlerine,
2) Sanık ... ... hakkında;
a) Maktul ...’i nitelikli kasten öldürme suçundan; TCK’nin 37. maddesi delaletiyle TCK’nin 82/1-a, 62/1, 53 ve 63. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile mahkumiyetine,
b) 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan; 6136 sayılı Kanun’un 13/1, TCK’nin 62/1, 53 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 1500 TL adli para cezası ile mahkumiyetlerine,
3) Sanık ... hakkında;
Maktul ...’i nitelikli kasten öldürmeye azmettirme suçundan; TCK’nin 38. maddesi delaletiyle TCK’nin 82/1-a, 53, 58 ve 63. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile mahkumiyetine,
B) İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2020/1583 Esas – 2020/2014 Karar sayılı; sanık ... ve müdafii, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin istinaf başvuruları üzerine “istinafa başvurularının esastan reddine" dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2020/1583 Esas – 2020/2014 Karar sayılı kararının sanık ... ..., ... ... ve müdafiileri ile sanık ... ve müdafii tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ... ve sanık ... ... haklarında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından verilen hükümler yönünden;
Hükmolunan cezaların türü ve miktarları gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık ... ile sanık ... ve müdafiilerinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nin 298/1. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi REDDİNE,
2) Sanıklar ... ... ve sanık ... ... haklarında maktul ...’i nitelikli kasten öldürme ve sanık ... hakkında maktul ...’i nitelikli kasten öldürmeye azmettirme suçlarından verilen hükümler yönünden;
Sanıklar hakkında ilk derece mahkemesince hükmedilen hapis cezalarının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle, bölge adliye mahkemesi kararının CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... müdafiilerinin duruşmalı inceleme isteminin 7079 sayılı Kanun"un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin dosya üzerinden verdiği “istinaf başvurularının esastan reddine” dair 19/10/2020 tarih ve 2020/1583 Esas - 2020/2014 Karar sayılı sayılı kararında bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ve müdafiilerinin; sübuta, eksik incelemeye, delillerin hatalı değerlendirildiğine, atfı cürme dayanılarak karar verildiğine, suça iştirak halinin bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, TCK’nin 38/3, 39, 29 ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiğine, sanık ...’in sübuta, suçsuz olduğuna, hakkında TCK’nin 28. maddesinin uygulanması gerektiğine, sanık ... ve müdafiinin; suçun sabit olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına göre tasarlamanın oluşması için, bir kimseye karşı belli bir suçu işleme kararının verilmesi, suç işleme kararı ile fiilin icrası arasında makul bir sürenin geçmesi, bu süre içerisinde sebat ve ısrar göstererek kararından dönülmemesi gerekmekte olup, olaydan bir gün önce sanık ..."ın olayda kullanılan silahı sanık ..."e vermesi hususunun sanık ..."ın oğlu ..."un beyanlarına dayandırıldığı, kendisi de sanık olarak yargılanan ..."un 01/08/2019 tarihli duruşmadaki beyanında, babası ..."ın, ..."e tabancayı verdiği sırada "ben artık bu işte yokum, sen ne yapacaksan yap" dediğini söylemesi karşısında, sanıklar ... ve ..."in bundan sonra hangi aşamada öldürme kararı verdiklerinin şüphede kalması karşısında;
a) Tasarlamanın koşulları oluşmadığı halde, sanıkların 5237 sayılı TCK"nin 81. maddesi uyarınca kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK"nin 82/1-a maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesi,
b) Sanık ..."ın olayda kullanılan silahı vermekten ibaret kalan eylemi nedeniyle "yardım eden" sıfatıyla TCK"nin 39/1. maddesi uyarınca cezalandırılması yerine, TCK"nin 38. maddesi uyarınca azmettirmekten sorumlu tutulması,
c) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2017 tarihinde kesinleşmiş, 30/04/2014 tarih ve 2014/69 Esas – 2014/178 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 142/1-b maddesi uyarınca verilen 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair hükümde hırsızlık suçuna ilişkin olarak TCK’nin 58. maddesi uygulanmadığı, Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 17/05/2017 tarih ve 2015/16774 Esas - 2017/5530 Karar sayılı kararında da sanık ... hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür uygulanmaması yönünde eleştiri yapılarak hükmün onandığı görülmekle, sanık ... birinci kez mükerrir olduğu halde, sanığın ikinci kez mükerrir olarak kabul edilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... ve müdafiileri, sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 19/10/2020 tarih ve 2020/1583 (E) - 2020/2014 (K) sayılı hükmünün CMK"nin 302/2. maddesi gereğince tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, ceza miktarı ve sanıklar ... ve ...’in tutuklulukta geçirdiği süreler dikkate alınarak sanık ... ve sanık ... müdafiilerinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/2-a maddesi gereğince "Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere" Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/12/2021 gününde Üye ... ve Üye ... ...‘in; tüm sanıkların tasarlayarak kasten öldürme suçunu işlediklerine ve sanık ..."ın ikinci kez mükerrir olması gerektiği yönündeki karşı oyları ve diğer hususlarda ise oy birliği ile karar verildi.
KARŞI OY

1)Akraba olan sanıklar ... ... ve ... ...’ın maktul ...’den faizle borç para aldıkları, her iki sanığında borçlarını ödeyemediği, maktulün alacağını istemek için sanık ...’e ulaşamadığı, diğer sanık ... vasıtasıyla sanık ...’den alacağını istediği, olay tarihinden üç yada dört gün önce sanıklar ... ve ...’ın “...’dan 20.000 TL alalım sonrada öldürelim” şeklinde maktulün öldürülmesi için plan yapıldığı bu planın icrasına başlanıldığı bu kapsamda maktul ...’dan 20.000TL borç para alınarak sanıklar ... ve ... arasında paylaşıldığı suç tarihinden bir gün önce maktulden para alındıktan sonra sanık ...’ın diğer sanık ...’e tanık ...’un açıkça teşhis ettiği olayda kullandığı tabancayı vererek “...’ı öldür” dediği ve sanık ...’in bu planı maktul ...’a borcu olan sanık ...’e anlattığı, bu sanığında maktulün öldürülmesi için yapılan planı kabul ettiği,
Sanıkların ayrıntılı olarak planladıkları maktulün öldürülmesi konusundaki anlaşmalarını sebat ile sürdürerek, aradan makul bir süre geçmesine rağmen soğukkanlılıkla uygulamaya geçirerek, sanıklar ... ve ...’in TCK’nin 37/1. maddesi kapsamında asli fail olarak maktul ...’ı öldürdükleri oluşa uygun şekilde ilk derece mahkemesince kabul edildiği,
Sanıklar ... ve ...’ın maktul ...’ı öldürmeye olay tarihinden 3-4 gün önce karar verdiklerine ilişkin tanık ... şüpheli sıfatıyla Cumhuriyet savcısı tarafından müdafii huzurunda alınan 12/02/2018 tarihli savunmasında “...’in öldürülmesi olayının gerçekleştiği 11/10/2017 tarihinden 2 gün önce ... babam ... ve ... ... olduğu sırada babam ... sanık ... ...’a “...’den 20.000 TL al sonra ...’ı öldürelim.” dedi. ...’de babama tamam dedi, sonrasında ise babam ... ... ...’a ...’i öldürmesi için cinsini ve markasını bilmediğim gri renkli bir silah verdiğini gördüm” dediği,
Yargılama aşamasında ...’un sanık sıfatıyla alınan savunmasında “ ... babam cinayet olayından 3-4 gün önce ...’e ...’dan 20.000 TL alalım, sonra ...’ı öldürürüz şeklinde söyledi, bu sırada tabancayı vermedi, daha sonra ...’dan 20.000 TL para alınmış, bu parayı babam ve ... 10.000 TL olarak bölüşmüşler, cinayet gününden bir gün öncede babam şu an huzurda bulunan tabancayı ...’e verdi ve ...’e artık ben bu işte yokum, ...’ı da öldüreceksen sen yap şeklinde söyleyerek tabancayı verdi...” şeklindeki savunmada bulunduğu;
Sanık ...’un yargılama aşamasında değişen savunmasında sanık ...’in 3-4 gün önce borç alıp öldürmeyi planladıkları ...’dan 20.000 TL borç aldıktan sonra ve olaydan bir gün önce sanık ...’in diğer sanık ...’e maktulü öldürmesi için silahı verirken söylediği “artık ben bu işte yokum, ...’ı da öldürceksen sen yap” şeklindeki sözleri maktulü öldürme planını uygulama iradesini gösterdiği sanık ...’in suça iştirak niteliğinin TCK’nin 39/2-b maddesi kapsamında kaldığı, diğer sanıklar ... ve ...’in 3-4 gün önce verdikleri maktulün öldürülmesi kararını sebat ve soğukkanlılıkla uygulayarak maktulü öldürme eylemlerinin ise TCK’nin 82/1-a maddesi kapsamında kaldığı.
2) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarih, 2014/69 Esas ve 2014/178 Karar sayılı kararında sanık hakkında Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/297 Esas ve 2009/100 Karar sayılı kararı ile 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin tekerrür hükümleri uygulanmamışsa da aynı ilamda bulunan gece vakti konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına tekerrür hükümlerinin uygulandığı sanığın cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, bu hükmünde Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/05/2017 tarih, 2015/16774 Esas ve 2017/5530 Karar sayılı kararı ile onanarak aynı tarihte kesinleştiği, dolayısıyla sanık ...’un ikinci kez mükerrir olduğu,
Düşüncesiyle Sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayız.