Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, değişik zamanlarda ve farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilerek; sanığın 2010 yılında kazanç elde etmek amacıyla faiz karşılığı borç para verdiğinin iddia edilmesi ve sanığın aşamalardaki inkar içerikli savunması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, vergi incelemesi sonrasında düzenlenen ayrıntılı raporda isimleri yer alan ve yargılama aşamasında dinlenmeyen şahısların tanık sıfatı ile bilgi ve görgüsüne başvurulması, yargılama aşamasında dinlenen tanık ..."un menfi tespit davası açtığına yönelik beyanları doğrutusunda İstanbul 36. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2011/252 Esas sayılı dosyasının incelenerek onaylı bir örneğinin denetime imkan sağlayacak şekilde dosya arasına alınması sonrasında sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığa verilen adli para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar belirlenirken uygulanan kanun ve maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.