MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, dava dışı işçilerin davalı şirkette peyzaj ve çevre temizlik işinde çalıştıklarını ve işlerine son verildiğini, işçilerin kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı,tatil ücretleri,izin ücretleri ve fazla mesai ücretleri alacakları için dava açtıklarını, işçi alacağı davası ... 1.İş Mahkemesi 2011/106-105-112-108 E. davanın kabulüne karar verilerek müşterek ve müteselsilen sorumlu tutulduklarını, işçi tarafından ilamlı icra takibine geçilmesiyle cebri icra tehdidi altında borcun 1/2 oranında icra dairesine ödediğini, daha sonra geri kalan miktarın da çeşitli tarihlerde ödendiğini, davalı şirketin ödemesi gereken 6.580,54 TL tutarın ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, işçi alacaklarının tamamından sorumlu tutulacakalrına ilişkin sözleşmede bir maddednin yer almadığını, işçiler tarafından icra takibine geçilmesi neticesinde istenilen miktarın yarısını icra dosyasına ödediğini savunarak açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; dava dışı işçilerin açmış olduğu davanın kabulüne karar verildiği ve kesinleştiği, davacının ödemiş olduğu miktarı davalı şirketten rücuen talep etme hakkı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.