Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/18198 Esas 2019/3777 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan ...’ün emekli maaşını almak için 02.10.2013 tarihinde bankamatiğe kartını yerleştirdiği, kurulan düzenek nedeniyle kartın sıkışması üzerine işlem yapmadan ayrıldığı, daha sonra hesabından 1.140,00.TL’nin çekilmiş olduğu, yine aynı yerde 05.10.2013 tarihinde katılan ...’un kartının sıkışması üzerine yanına yaklaşan kimliği tespit edilemeyen kişinin “şifreni gir, kartını geri ver” dediği, katılanın bankayı arayıp kartını iptal ettirmesi üzerine yanından uzaklaştığı, yine 02.06.2013 tarihinde şikayetçi ...’ın kartının sıkışması nedeniyle müşteri hizmetlerine bilgi verilmesi üzerine kartın iptal edildiği, sanığın bu şekilde banka ve kredi kartlarını kötüye kullanma ve hırsızlık suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
1- Sanığın katılan ...’e yönelik hırsızlık ve banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında suçlamaları kabul etmemesi, katılan ve şikayetçilerin sanığı net olarak teşhis edememeleri karşısında; öncelikle dosyada mevcut kamera kayıtlarındaki görüntülerin çözümünün yaptırılması ve sanığın teşhise elverişli fotoğrafları temin edilip Adli Tıp Kurumu, TRT veya Kriminal Laboratuarına gönderilerek kamera kayıtlarındaki görüntülerin sanığa ait olup olmadığına yönelik bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın katılanlar ... ve ...’a yönelik hırsızlık eylemi nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, katılanlara ait banka kartını ATM’ye kurduğu düzenek sayesinde ele geçirmeye çalışılan sanığın eyleminin TCK.nun 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturacağı gözetilerek, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ile bu suçun uzlaştırma kapsamına alındığı da nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.