Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/837 Esas 2011/831 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/837
Karar No: 2011/831
Karar Tarihi: 14.09.2011

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/837 Esas 2011/831 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiş ancak tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde, tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağını gözetmediği için kararın bozulmasına hükmetmiştir. Sanığın eylemleri, hırsızlık suçu yanında gündüzleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturmuştur. Değer azlığı indirimi şartları da oluşmamıştır. Kanunlar ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141, 142, 58/6. Maddeleri; 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/2, 116/1, 145. Maddeleri.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/837 E. , 2011/831 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 493/2 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCY’nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/1 maddesinde tanımlanan gündüzleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğunun ve 145 maddesinde düzenlenen değer azlığı indirimi şartlarının oluşmadığının gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 gün ve 2008/1-157 Esas, 2008/74 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK.nun lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasındaki cezanın 5237 sayılı Yasanın 58/6.maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.09.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.