Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11616 Esas 2019/5776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., Hazine
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan Hazine vekilinin 01/07/2015 tarihinde yüzüne karşı tefhim olunan hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra, 02/09/2013 tarihinde temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanık müdafin temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, 2007 yılı içerisinde katılan ..."e bir çok kez faiz karşılığı ödünç para verdiği iddiasıyla dava açıldığının anlaşılması karşısında; tefecilik suçunda suç tarihinin, kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, suç tarihinin zamanaşımı, tekerrür ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanma koşullarının belirlenmesi açısından önemli olduğu nazara alınarak, katılan ve tanık beyanlarında borç para verme işlemlerinin ne zaman yapıldığına dair açıklık bulunmadığı hususu gözetilip, katılan ile tanıklar yeniden dinlenerek suç tarihi kesin olarak saptanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Zincirleme suç hükümleri nedeniyle sanığa verilen temel cezadan TCK"nın 43. maddesi uyarınca hak ve nesafet hükümlerine uygun bir şekilde artırım yapılması gerekirken, belirtilen hükümlere ve 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak hangi somut verilere dayanıldığı da gösterilmeden yasadaki soyut ifadelerin aynen tekrarı sonucu alt sınırdan uzaklaşılarak fazla ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 28/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.