Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8254 Esas 2019/1569 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8254
Karar No: 2019/1569
Karar Tarihi: 18.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8254 Esas 2019/1569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 2011 ve 2012 yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelendiği belirtilmektedir. Sanığın suç konusu faturaların kendisi tarafından düzenlenmediği, kendisinin tanımadığı iki kişinin kendisi adına şirket kurduklarını ve sahte fatura düzenlenmesi konusunda bilgisinin bulunmadığını savunduğu anlatılmaktadır. Kararda, suçların unsurlarının tespiti için teklif edilen bir dizi adım sıralanmıştır. Bu adımlar, faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzalarının kendisine ait olup olmadığının sorulması, yazı ve imza örnekleri temin edilerek faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması, faturaları kullanan mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması ve faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla dinlenmesi şeklindedir. Ayrıca, eğer faturalardaki yazı ve imzaların başka bir kişiye ait olduğu belirlenirse, bu kişi hakkında suç duyurusunda bulunulması gerektiği vurgulanmaktadır. Kararda, sanık hakkında tek beraat hükmü verilmesine yönelik yapılan uygulamanın yasaya aykırı olduğu belirtilerek, karar

11. Ceza Dairesi 2016/8254 E. , 2019/1569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın, suç konusu faturaları kendisinin düzenlemediğini, tanımadığı iki kişinin kendisi adına şirket kurduklarını, sahte fatura düzenlenmesi konusunda bilgisinin bulunmadığını savunması nedeniyle, suçların unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturalar sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylediği takdirde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
2- Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
3- Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
4- Faturalardaki yazı ve imzaların, başka bir şahsa ait olduğunun belirlenmesi halinde, bu kişi hakkında suç duyurusunda bulunulması
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
5- Kabule göre; Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden hangi takvim yılından hüküm kurulduğu belirtilmeksizin sanık hakkında tek beraat hükmü verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 18.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.