Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2254 Esas 2020/5389 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/10/2015 ve 08/06/2018 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., suça sürüklenen çocuk ... hakkındaki beraat ve mahkumiyet hükümlerini, katılan ... vekilinin 26.01.2015 günlü dilekçe ile yasal süre içerisinde temyiz ettiği, ancak katılan ..."nın 18.01.2016 tarihli dilekçesinde "... tüm sanıklar yönünden temyiz talebimden feragat ediyorum (vazgeçiyorum)" şeklinde beyanda bulunması karşısında; bu dilekçenin temyizden vazgeçme iradesini taşıdığı kabul edildiğinden, 5271 sayılı CMK’nin 266/1. maddesi uyarınca vazgeçme nedeniyle katılan vekilinin temyiz itirazlarının inceleme dışında tutularak yapılan incelemede;
I- Katılan ..."ya yönelik sanık ... hakkında hakaret; katılan ..."ya yönelik sanık ..., suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıklar ..., ..., suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazlarının CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II- Katılan ..."ya yönelik sanıklar ..., ... hakkında tehdit; suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Oluş ve dosya kapsamına göre; tehdit suçunun, silahla ve birden fazla kişi ile birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar ..., ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 106/2. madde ve fıkrasının (a) ve (c) bentleri ile uygulama yapılıp temel cezanın belirlenmesi gerektiği düşünülmeden TCK"nin 106/1. maddesi ile uygulama yapılması,
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında, kasten yaralama suçundan, haksız tahrik hükümlerinin koşulları oluşmadığı halde TCK"nin 29. maddesi ile indirim yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini; karşı temyiz bulunmadığından anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.