MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2012/165-2012/863
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile % 5 fazlası, hafta tatili ücreti ile % 5 fazlası, genel tatil ücreti ile % 5 fazlası , ücret alacağı ile %5 fazla alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 07.12.2000 – 03.01.2006 arasında davalı şirketin Şanlıurfa’da bulunan iş yerinde belirsiz süreli iş akdi ile çalışırken sözleşmesinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Daha sonra ıslah dilekçesi ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve ücret %5 fazla alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akti ile değil telif sözleşmesi ile çalıştığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının yıllık izin ücreti alacağının 5953 sayılı Yasanın 29. maddesi uyarınca 2 katı hesaplanmaması hatalı ise de bu konuda davacının temyizi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, Basın İş Kanunundan yararlanıp yararlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, basın çalışanlarıyla ilgili 5953 sayılı Yasanın 6. maddesinde ihbar önelinin 1 ay olduğu düzenlemesi mevcuttur. Bu nedenle davacıya 1 aylık ihbar tazminatı hesaplanması gerekirken yazılı şekilde 8 hafta üzerinden hesaplama yapılması hatalıdır.
Ayrıca Basın İş Kanununda ihbar tazminatı hesabında giydirilmiş ücret üzerinden hesaplama yapılacağı öngörülmemiştir. Dolayısıyla ihbar tazminatının brüt ücret üzerinden hesaplanması gerekirken giydirilmiş ücretten yapılan hesaplamaya değer verilerek karar verilmesi isabetsizdir.
4- Anılan kanunda yıllık izin ücreti hesabının son ücretten yapılacağına dair düzenleme bulunmadığından yıllık izin ücreti alacağının izinlerin hak edildiği her yıl için o yıl davacıya ödenen ücretten hesaplanması gerekir.
5- Davacının tanık beyanlarından 08.00-19.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile günde fiilen 10 saat çalıştığı , Basın İş Kanununun ek madde 1/1 maddesine göre günlük çalışma süresinin 8 saat olduğundan, davacının günde 2 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
6- Sözkonusu yasada fesih tarihinden itibaren faiz ödeneceği ve bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize hükmedileceği yönünde bir düzenleme de yer almamıştır. Bu itibarla davacının işçilik alacaklarına bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmesi doğru değildir.
7- Mahkemece hükmedilen %5 fazla alacaklarına uygulanan indirim oranı belirtilmeden ıslah dilekçesiyle talep edilen miktarlara hükmedilmesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.