Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/7 Esas 2014/4419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SİLİVRİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
TARİHİ :18/11/2011
NUMARASI :2010/692-2011/596
DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti ile izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı vasisi tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, özürlü kontenjanında çalıştığı davalı işyerinde haftanın 6 günü 08.00 -18:00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürerek, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, temizlik görevlisi olarak işe başlayan davacının işyerinde çalışan sayısının 50 kişinin altına düşmesi ile işten ayrıldığını, fazla çalışma yapmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının taleplerinde haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacının kendisinin de kabulünde olduğu üzere 08.00-18.00 saatleri arasında çalışıp 1 saat ara dinlenme ile günde 1,5 saat, haftada 9 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle mahkemece davacının haftada 3 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hüküm kurulması isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.