Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/828 Esas 2019/9260 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/828
Karar No: 2019/9260
Karar Tarihi: 28.05.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/828 Esas 2019/9260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

An Istanbul Regional Court of Justice ruled on a case whereby a debtor had applied to the court claiming that the execution of a judgement had an error; the objective of this appeal was to cancel the enforcement of the judgement. The court held that the judgement in question was an 'Eda' judgement, meaning, a verdict that must be fulfilled as written. As such, the appeal was not granted and it was decided that the claim was contrary to the law. This judgement is in line with Article 366 of the Enforcement and Bankruptcy Law, which does not permit a retrial on the issues that were previously dealt with.
Kanun maddeleri:
- İİK 366. Madde
- HMK 353/1-b-3. Madde
- HMK 353/1-b-1. Madde
- İİK 364/2. Madde
- HMK 373/2. Madde

12. Hukuk Dairesi 2018/828 E. , 2019/9260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Temyiz incelemesinin murafaalı yapılmasına işin ivediliği ve niteliği nedeniyle 5311 sayılı Kanunla değişik İİK"nun 366. maddesi hükmü uygun bulunmadığından bu yöndeki isteğin reddine oybirliği ile karar verildikten sonra işin esası incelendi:
2-Borçlunun sair şikayetleri ile birlikte takip dayanağı ilamın eda hükmü içermediğini, ilamlı takibe konu edilemeyeceğini ileri sürerek icra mahkemesine başvurduğu, İstanbul Anadolu 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 06.07.2017 tarih ve 2017/608 E.-2017/604 K. sayılı kararı ile ilamda hükmedilen alacakların eda hükmünde olduğu, cebri icra ile tahsilinin mümkün olduğu gerekçesi ile şikayetin reddine karar verildiği borçlu vekili tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 12.12.2017 tarih ve 2017/2134 E.- 2017/2152 K. sayılı kararı ile borçlu vekilinin istinaf isteminin kabulüne ve ilk derece mahkemesi kararının HMK’nun 353/1-b-3. maddesi gereğince kaldırılarak icra takibine dayanak ilamın tespit hükmü niteliğinde olduğu gerekçesi ile şikayetin kabulüne, takibin iptaline karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hukuk Genel Kurulu"nun 08.10.1997 tarih ve 1997/12-517 Esas, 1997/776 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, "ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür." Diğer bir anlatımla, hükmün içeriğinin aynen infazı zorunludur. O nedenle sınırlı yetkili icra mahkemesince ilamın infaz edilecek kısmı yorum yoluyla belirlenemez.
Somut olayda, İstanbul Anadolu 12. İcra Müdürlüğünün 2017/11150 Esas sayılı icra takibinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 1. Fikri Sınai Haklar Mahkemesi"nin 09.06.2016 tarih ve 2015/4 Esas-2016/104 Karar sayılı ilamın 2 nolu bendinde "...taraflar arasındaki marka lisans sözleşmesinin geçerli olduğunun tespitine, sözleşmenin 3.3 maddesi uyarınca bakiye kalan 87.500 USD.nin davacı tarafça davalıya ödenmesi sonrasında 2005/36328 tescil nolu markanın davacı adına tesciline .." şeklinde karar verilmiştir.
Şikayete konu İstanbul Anadolu 12. İcra Müdürlüğünün 2017/11150 Esas sayılı icra takibinin alacaklısının ilamda asıl davanın davacıları ..., ..., ..., borçlusu şikayetçi tarafın ise ilamda karşı davanın davacısı olan ... olduğu, asıl davada alacaklıların marka lisans sözleşmesinin iptali ile haksız kullanım nedeniyle maddi ve manevi tazminata hükmedilmesini talep ettikleri, şikayetçi borçlunun ise karşı davasında marka lisans sözleşmesinin yürürlükte olduğunun tespiti ile bakiye borcun hesaplanarak ödenmesi kaydı ile markanın şirket adına ödenmesi şartıyla markanın karşı davacı adına tesciline karar verildiği, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 12.12.2017 tarih ve 2017/2134E.- 2017/2152 K. sayılı kararında; ilamı veren mahkemece markanın tescili için sözleşmede öngörülen koşulun belirlenmiş olduğu, ancak sözleşme gereği 87.500 USD.nin ödenmesi ve tahsili yönünde hüküm kurulmadığı,bu anlamda 87.500 USD yönünden eda hükmü içerir ve tahsil açısından infaz kabiliyeti bulunan ilam hükmünden söz edilemeyeceği gerekçesi ile borçlu vekilinin istinaf isteminin kabulüne ve ilk derece mahkemesi kararının HMK’nun 353/1-b-3. maddesi gereğince kaldırılarak şikayetin kabulü ile takibin iptaline karar verildiği görülmektedir.
Takip dayanağı ilamda hükmün infazı için belirli bir sıra öngörülmüştür. İlam bu haliyle eda hükmü içermekte olup, karşı davalı-alacaklıların ilamda hükmedilen alacakların tahsili için karşı davacı-borçlu aleyhine ilamlı icra takibi başlatması doğru görülmüştür. Karşı davacı-borçlunun markanın adına tesciline karşılık 87.500 USD bedeli ödemekten kaçınarak İcra Hukuk Mahkemesine yapmış olduğu şikayeti iyi niyetli görülmemiştir.
O halde, Bölge Adliye Mahkemesince 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca şikayetçi borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Alacaklıların temyiz itirazlarının kabulü ile, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 12.12.2017 tarih ve 2017/2134 E.-2017/2152 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 28/05/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.