
Esas No: 2018/2096
Karar No: 2021/8915
Karar Tarihi: 11.03.2021
Tehdit - yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/2096 Esas 2021/8915 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, düşme
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hakaret, sanık ... hakkında sanık ...’ye yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar ile sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik hakaret suçundan verilen düşme kararına yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan sanık ...’nin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik yaralama suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararının incelenmesinde;
Sanığın yaralama eyleminin, TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru savunma sınırları içinde kaldığından, CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ...’nin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye isteme kısmen uygun olarak hüküm fıkrasından, "CMK"nın 223. maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin çıkarılarak yerine "5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında tehdit ve yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince,
Sanığın Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/173 E. 2009/500 K. sayılı ilamıyla verilen mahkumiyetinden dolayı hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Başkaca nedenler de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Tanıklar ...’ün beyanlarından, sanığın bıçakla tehdit eyleminin yalnızca katılan ...’a yönelik olduğunun ve mağdur ...’e yönelik tehdit eylemi olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında yerinde olmayan gerekçeyle tehdit suçundan TCK’nın 43/2-1. maddesi uyarınca fazla ceza tayini,
b)Araç kiralama konusunda çıkan anlaşmazlık nedeniyle katılan ...’ın da sanığa hakaret içeren mesajlar gönderdiğinin ve olay günü de birbirlerine yönelik hakaret ettiklerinin anlaşılması karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.