MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme fiilinin, aynı eylemle birden fazla polis memuruna karşı işlenmesi karşısında, cezanın TCK.nun 43/2. delaletiyle 43/1. madde uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının bir reddiyle hükmün oybirliği ile ONANMASINA,
II- Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
a- Görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme eylemlerinde, TCK.nun 50. maddesi uygulanarak, hürriyeti bağlayıcı cezaları adli para cezasına çevrilen sanık hakkında, TCK.nun 125. maddesinde belirtilen adli para cezasını da içeren seçenek yaptırımdan engel sebep de bulunmadığı halde, temel cezanın hapis olarak tayini suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
b- Sanık hakkında hakaret suçu aleni şekilde işlenmiş olmasına göre TCK.nun 125/4. maddesi uygulanarak cezadan artırım yapılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321 ve 326/son maddeleri uyarınca oybirliğiyle BOZULMASINA,
III- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığı vekilinin gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK.nun 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK.nun 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, şikayetçi kurum vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.