Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7246 Esas 2020/1939 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7246
Karar No: 2020/1939
Karar Tarihi: 11.11.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7246 Esas 2020/1939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tefecilik suçundan mahkum edilmiş, ancak katılma kararı kanuna aykırı olduğu için hükmü temyiz edilemez hale gelmiştir. Sanığın suçu zincirleme suç olduğu için, ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmış, bu nedenle hüküm bozulmuş ve dava zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 241/1, 66/1-e ve 67/4 maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1, CMUK'nın 237, 317, 321 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddeleri geçmektedir. 5320 sayılı Kanunun 8/1 gereği, temyiz istemi reddedilerek, inceleme sadece katılan Hazine vekili ve sanık müdafinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmıştır.

9. Ceza Dairesi 2020/7246 E. , 2020/1939 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi:
CMK"nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ..."nın kamu davasına katılma hakkı olmadığı, mahkemece kanuna aykırı olarak verilen katılma kararının temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla hükmü temyiz yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİYLE, incelemenin katılan Hazine vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, sanık hakkında Konya 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 10.11.2009 tarih ve 2008/869 Esas, 2009/1240 Karar sayılı kararı ile mahkumiyet hükmü verildiği, bu kararın Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin 30.05.2013 tarih ve 2012/8593 Esas, 2013/5958 Karar sayılı ilamı ile kesinleştiği, bu dosya ile temyize konu dosya arasında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği, bu nedenle suç tarihinin 31.07.2008 olarak kabulü ile bu tarih ile temyiz inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.