Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/11347 Esas 2020/508 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesine dair... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/03/2018 tarihli ve 2017/418 esas, 2018/126 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02/10/2019 gün ve 94660652-105-31-8626-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2019 gün ve 2019/97486 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun "Mahkeme tarafından uzlaştırma" başlıklı 254. maddesinde yer alan; "(1) Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253"üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir. (2) Uzlaşma gerçekleştiği takdirde, mahkeme, uzlaşma sonucunda sanığın edimini def’aten yerine getirmesi halinde, davanın düşmesine karar verir. Edimin yerine getirilmesinin ileri tarihe bırakılması, takside bağlanması veya süreklilik arzetmesi halinde; sanık hakkında, 231"inci maddedeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilir. Geri bırakma süresince zamanaşımı işlemez. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra, uzlaşmanın gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, mahkeme tarafından, 231"inci maddenin onbirinci fıkrasındaki şartlar aranmaksızın, hüküm açıklanır." şeklindeki düzenlemeler karşısında, dosyada mevcut 15/03/2018 tarihli uzlaştırma raporuna göre, sanık ile mağdurun 20.000,00 Türk lirasının 10.000,00 Türk lirasını 2018 yılı Haziran ayında diğer 10.000,00 Türk lirasını 6 taksitte 2018 yılı Temmuz, Ağustos, Eylül, Ekim, Kasım ve Aralık aylarında ödenmesi şartıyla uzlaşmanın sağlandığı anlaşılmakla, edimin yerine getirilmesinin takside bağlanarak ileri tarihe bırakılması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde düşme kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/03/2018 tarihli ve 2017/418 esas, 2018/126 sayılı kararının BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.