17. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7710 Karar No: 2015/11677 Karar Tarihi: 05.11.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/7710 Esas 2015/11677 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2015/7710 E. , 2015/11677 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kastamonu 1.Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ :28.02.2013 NUMARASI :2012/236-2013/70
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, davalıların işleten ve sürücüsü olduğu aracın müvekkilinin içinde yolcu olduğu araca çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini, kazadan sonra müvekkilinin psikolojisinin bozulduğunu ileri sürerek, 20.000 TL manevi tazminatın 30.05.2009 kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı A.. T.. vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile 5.000 TL manevi tazminatın, 30.05.2009 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K.nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı için takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 05/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.