Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine uygun şekilde, suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gösterilmemiş olması, mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiş; olayın meydana geldiği orta refüjle bölünmüş tek yönlü iki platformlu ........ devlet karayolunun ...-.... istikamet yönü yol yapım çalışmasından dolayı trafiğe kapatılarak yolun...-.... istikametine ait bölümü iki yönlü hale getirilerek trafiğe açılmış olup, olay günü saat 06.30 sırasında sanık sevk ve idaresindeki .... plakalı otomobil ile ..."den .... istikametine seyir halindeyken, olay mahalli olan 33. Kilometreye geldiğinde kendisiyle aynı yönde önünde seyreden tanık ..."nun kullandığı kamyonu hafif viraj ve zeminde sollama yasağını gösteren devamlı çizgi bulunan mevkiide solladığı sırada, karşı şeritte nizami olarak seyrini sürdüren katılan ..."ın yönetimindeki ... plakalı otomobile çarpması sonucunda, dosyada mevcut geçici adli raporlara göre, ... ile aracında yolcu olarak bulunan eşi ..., kızı ..."ın yaralandıkları, oğlu ..."ın ise öldüğü olayda; tamamen kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerine göre temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları, ölü ve yaralı sayısı, zararın ağırlığı, sollama yasağı bulunan yerde sollama yapan sanığın şerit ihlalinden kaynaklanan kusurunun ağırlığı ve olayın açıklanan oluş özellikleri dikkate alınarak, asgari hadden daha fazla uzaklaşılmak suretiyle ceza tayin edilmesi ile sollama yasağına uymayan sanık hakkında bilinçli taksir nedeniyle TCK"nın 22/3. maddesi gereğince temel cezada artırım yapılması gerektiği hususları gözetilmeden eksik cezaya hükmedilmesi ve katılanların kesin raporları aldırılmadan eksik inceleme ile karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve fazla ceza verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin iki ayrı kısmında iki kez yer alan “suç sebep ve saikleri, failin amacı" ibarelerinin gerekçeden çıkartılması suretiyle, eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.