Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, erteleme ve sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine uygun olarak, suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gösterilmemiş olması; mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiş; olay tarihinde saat 09.40 sıralarında, sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile yolun dışındaki bağ evinin önünden hareketle tali yoldan anayola kontrolsüz bir şekilde giriş yapması üzerine, anayolda ...."dan ... istikametine doğru seyir halinde bulunan sürücü .... yönetimindeki otomobil ile çarpışmaları sonucunda, ...."ün aracında yolcu olarak bulunan katılanlar ... ve ..."ün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları olayda; tamamen kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı ve mağdur sayısı, kusurunun yoğunluğu gözetilerek, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddesine aykırı olarak asgari hadden temel ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, ceza miktarına ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre, sürücü belgesi olmadığı anlaşılan sanığın sürücü belgesinin TCK"nın 53/6. maddesi gereğince bir yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin (9) numaralı bendinin hükümden çıkartılması suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.