Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19993 Esas 2014/11993 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19993
Karar No: 2014/11993
Karar Tarihi: 15.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19993 Esas 2014/11993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, arkasındaki trafiği kontrol etmeden geri dönmek istediği sırada, sol şeritte seyir halindeki aracın önünü kapatması sonucu, katılanların aracında bulunan iki kişi basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmıştır. Temyiz merci, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak etmeyerek, temel ceza tayininde bir isabetsizlik bulunmadığına hükmetmiştir. TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6 maddelerine dayanarak sanık tam kusurlu olarak kabul edilmiştir.
TCK 89/4: Kasten olmayarak, birden fazla kişinin yaralanmasına sebep olan fiilden dolayı, fail, 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
TCK 62: Hakkında ceza soruşturması yapılan kişilerin duruşmalara katılma hakkı.
TCK 50/1-a: Kişinin hayatına ve sağlığına kasten olmayarak zarar verme suçu.
TCK 52/4: Taksirle suç işleyen kişilerin cezasının hafifletilmesine dair düzenleme.
TCK 53/6: Taksirle suç işlenmesi halinde cezanın artırılmasına dair düzenleme.

12. Ceza Dairesi 2013/19993 E. , 2014/11993 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki arazi taşıtı ile gündüz vakti, tek yönlü yolda, meskun mahal dışında, sağ şeritte seyir halinde iken, arkasındaki trafiği kontrol etmeden, toprak dolgulu orta refüjden geriye dönmek istediği sırada, sol şeritte seyir halindeki katılanların aracının önünü kapatması nedeniyle, katılanların aracında bulunan iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda; TCK"nın 61/1 ve 22/4 madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle temel ceza tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.