Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/684 Esas 2015/14842 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, davacının yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçici 7.maddesi delaletiyle mülga 506 sayılı Yasanın 60 ve Geçici 81. maddeleridir. 19.06.1957 doğumlu olan davacının, sigortalılık başlangıç tarihinin 05.01.1994 tarihi olduğu gözetildiğinde, 4759 sayılı Yasanın 3. maddesi ile değişen 506 sayılı Yasanın Geçici 81. maddenin C fıkrası gereği, yaşlılık aylığı tahsisi için 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi ile 55 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olması gerektiği, davacı yönünden 55 yaş şartının 19.06.2012 tarihinde gerçekleştiği, bu halde, davacının anılan fıkranın (bd) alt bendi gereği 59 yaş şartına tabi olup davacının 59 yaşı 19.06.2016 tarihinde dolduracağı gözetilerek, davacı hakkında yaşlılık aylığı tahsisi şartlarının gerçekleşmediği göz önünde bulundurularak varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.09.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.