MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."in temyiz talebinin incelenmesinde:
İlk derece mahkemesince verilen hükmü istinaf etmeyen ancak suç arkadaşının istinafı üzerine ilk derece mahkemesi hükmünün düzeltilerek istinaf isteminin esastan reddine dair kararın sirayetine karar verilen sanık hakkında bölge adliye mahkemesi kararına karşı temyiz hakkı bulunmadığından sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında katılana yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve suç örgütüne üye olma suçları ile sanık ... hakkında suç örgütüne üye olma ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından beraat hükümlerine karşı istinaf mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK"nın 286/2-g maddesi uyarınca on yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 22.04.2020 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
3-Sanıklar ..., ..., ..."ın haklarında iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, suç örgütüne üye olma suçları ile ... ve ..."ye yönelik hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet ve sanıklar ..., ..., ... ve ..."in katılan ..."e yönelik iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve suç örgütüne üye olma suçları yönünden kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza
Dairesi"nce verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 22.04.2020 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanıklar ..., ..., ... ve katılan ... vekilinin temyiz isteminin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
4-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında katılan ...’e karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı katılan ... vekilinin temyiz isteminin; sanık ... hakkında ..., ..., ..., ..., ... ve ...’a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ...’un temyiz isteminin; sanık ... hakkında ... ve ..."e karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ...’nın temyiz isteminin; sanık ... hakkında ..., ..., ..., ..., ve ...’e karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ...’in temyiz isteminin; sanık ... hakkında ... ve ...’a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ... ve müdafiinin temyiz istemini; sanık ... hakkında ..., ... ve ..."e karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ... ve müdafiinin temyiz isteminin; sanık ... hakkında ... ve ...’a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere karşı sanık ... müdafiinin temyiz isteminin birlikte incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır"", aynı Kanun’un 294. maddesinin ""temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir"" ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar"" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklar ..., ... ve ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden ve sanıklar ... ve ...’ün savunmalarının müdafii olmadan alınması suretiyle yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanıkların savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve müdafiinin, sanık ... ve müdafiinin, sanık ... müdafiinin, katılan ... vekilinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin öncelikle bu nedenle CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine, 23.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.