Danıştay 4. Daire 2016/12063 Esas 2021/1728 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12063
Karar No : 2021/1728


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İnşaat Turizm Tekstil Gıda Petrol Ürünleri İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2-… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullanıldığı ileri sürülerek inceleme raporuna istinaden 2010/1 ila 8, 10,11,12 ve 2011/1, 6 ve 7.dönemleri için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının fatura aldığı Hitit Vergi Dairesi mükellefi …, Ostim Vergi Dairesi mükellefi … Demir Çelik İnş. Hır. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporlarının incelenmesinden alınan faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı olmadığı gerekçesiyle bu faturalara isabet eden tarhiyatlarda hukuka aykırılık; Etimesgut Vergi Dairesi mükellefi … Demir Çelik İnş. Tic. Ltd. Şti hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporlarının incelenmesinden ise Ba-Bs formları arasında tutarsızlıklar bulunduğu ve söz konusu şirketlerin mal ve hizmet satın aldığı mükellefler hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporları düzenlenip, olumsuz tespitler bulunduğu gerekçesiyle düzenledikleri tüm faturaların sahte olduğundan bahsedilemeyeceği anlaşıldığından katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden düzenlenen katma değer vergisi beyannamesine istinaden yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının anılan mükellefin alınan faturalardan kaynaklanan kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Sahte olduğu ileri sürülen faturaları düzenleyenlerle ilgili vergi tekniği raporlarının taraflarına tebliğ edilmediği, faturalar karşılığı ödemelerin banka kanalıyla yapıldığı ve alışlarının gerçek olup, faaliyet alanlarıyla ilgili olduğu ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI :Davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ile davacı şirketin asıl faaliyeti sahte fatura düzenlemek olan kişi ve şirketlerden aldığı sahte faturaları yasal defterlerine kaydederek indirim konusu yaptığının tespiti üzerine sahte faturalara dayalı katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde … oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Davacı adına, sahte fatura kullanıldığı ileri sürülerek inceleme raporuna istinaden 2010/1 ila 8, 10,11,12 ve 2011/1, 6 ve 7.dönemleri için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istemiyle açılan davanın kısmen kabul, kısmen reddine ilişkin Mahkeme kararı temyiz edilmiştir.
Davacının ilgili dönemde fatura aldığı … Demir Çelik İn. Taah. Nak. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu ve dosyadaki bilgi ve belgelerin tetkikinden, mükellefin 17/09/2008 tarihinde toptan inşaat malzemeleri alım-satım işine başladığı; 31/03/2013 tarihi itibariyle mükellefiyetinin re’sen terkin edildiği, bu işleme karşı dava açıldığına dair vergi dairesi kayıtlarında bilgi bulunmadığı, hakkında sahte belge kullanımı ve düzenleme yönünden 2012 ve 2013 yılında toplam 8 ayrı inceleme talebinin olduğu, 31/08/2012 tarihli defter-belge ibrazı yazısının işyeri adresinin boş olduğu gerekçesiyle tebliğ edilemediği, şirket müdürü …'ın Ankara ve Mersin’deki ikametgah adreslerine gönderilen aynı mahiyetli yazının, muhatabın tanınmadığı gerekçesiyle iade olduğu, 22/09/2008 tarihli işe başlama yoklamasına göre, işyerinin kira ve aylık kirasının 1.500 TL olduğu, işçi çalıştırmadığı, defterlerinin tasdikli olduğu; 27/03/2009 tarihli yoklamaya göre, şirketin faal olduğu ve aynı adresi başka bir şirketle kullandığı, işyerinin büro niteliğinde olduğu ve üretim yapılmadığı, asgari ücretli bir çalışanının bulunduğu, büro demirbaşlarının olduğu; mükellefin adres değişikliği bildirimi sonrası yeni adreste yapılan 09/10/2009 tarihli yoklamaya göre, mükellefin 100 m² işyerinde faal olduğu; 30/03/2011 tarihli yoklamaya göre, adreste şirketin yazışma amaçlı bürosunun olduğu, adresin ve bulunduğu sitenin tamamen boş durumda olduğu, binada elektriğin bulunmadığı, büroda mobilyaların mevcut olduğu, şirketin … Mah. ... Cad. ... Sok. No:… adresinde toptan inşaat malzemesi satış depolarının bulunduğu; mükellefin 2012 yılı KDV beyanlarını matrahsız vermesi üzerine yapılan 21/02/2013 tarihli yoklamaya göre, adresin tamamen boş inşaat alanı olduğu ve mükellefe rastlanmadığı, 2009, 2011, 2012 ve 2013 yılı defter tasdik bilgilerinin tarh dosyasında bulunmadığı, mükellefin 24/09/2008-16/02/2011 tarihleri arasında 105 cilt fatura bastırdığı, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 kurumlar vergisi ve kurumlar geçici vergisi beyannamelerini verdiği; 2008, 2009 ve 2010 yılları için kâr beyan edilerek ödenecek vergi hesapladığı; 2011 yılında zarar beyan edildiği; 2012 yılı için 0 TL matrah beyan edildiği, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 yıllarındaki dönemlerin tamamı için ve 2013/1,2,3 dönemleri için KDV beyannamelerinin verildiği; 2009 beyanlarına göre, 7.549.664,22 TL matraha karşılık iki ay için 2.368,10 TL ödenecek KDV hesaplandığı; 2010 yılında ise, 45.686.359,97 TL matraha karşılık 6 ay için toplam 8.896,79 TL ödenecek KDV hesaplandığı; 2011/1,2 dönemlerinden sonraki beyannamelerin 0 TL matrahlı olarak verildiği; 2008/9-12 döneminde toplam KDV matrahının 7.337.845,08 TL olduğu, 2011 yılında 2 ay (Ocak-Şubat) faaliyet gösterip bu süre zarfında 5.869.177,83 TL satış yaptığı ve 2012/5 dönemine kadar gayri faal olduğu, muhtasar beyannamelerine göre, kira ve serbest meslek erbabına ödemelerden başka, 2008/10-12, 2009/1-3 dönemlerinde 1 işçi; 2009/4-6, 7-9, 10-12, 2010/1-3, 4-6, 7-9, 10-12, 2011/1-3, 4-6, 7-9, 10-12, 2012/1-3 dönemlerinde 1 ila 7 işçi çalıştırıldığı, Ba-Bs analizlerine göre, 2008 yılı alışlarının 7.270.962 TL, satışlarının 7.228.585 TL olduğu; 2009 yılı alışlarının 5.597.693 TL, satışlarının 6.895.312 TL olduğu; 2010 yılı alışlarının 46.415.351 TL, satışlarının 45.431.640 TL olduğu; 2011 yılı alışlarının 5.587.660 TL, satışlarının 5.846.041 TL olduğu; 2012 ve 2013 Ba ve Bs formlarını boş verdiği, 08.05.2013 tarihi itibariyle, 17.09.2008-15.8.2009 tarihleri arasında mükellefi olduğu Seğmenler Vergi Dairesi Müdürlüğüne 30,20 TL vergi aslı ödediği, ödenmesi gereken toplam vergi borcunun 49.619,43 TL olduğu; Etimesgut Vergi Dairesi Müdürlüğüne hiç vergi borcu ödemediği, ödenmesi gereken toplam vergi borcunun 166.099,87 TL olduğu,- 2008, 2009, 2010, 2011 yıllarında emtia aldığı firmalardan 32’si hakkında olumsuz tespit bulunduğu; 2009 yılında alış yaptığı mükelleflerden 5’i hakkında vergi tekniği raporu, 1’i hakkında olumsuz tespit bulunduğu, bu mükelleflerden alışlarının genel alışlara oranının %98,6 olduğu, dava konusu uyuşmazlık konusu dönem olan 2010 yılında sahte belgelerle belgelendirdiği mal ve hizmet alımının tüm alımlara oranının %24,3 olduğu, mükellef adına kayıtlı taşıta rastlanmadığı tespit edilmiştir.
Yukarıda yer verilen tespitlerin değerlendirilmesinden, adı geçen firmanın kapasitesinin beyan ettiği yüksek matrahları sağlamaya elverişli olmaması, yüksek ciro ve matrahlara karşılık neredeyse hiç vergi borcu ödememesi, çok sayıda fatura bastırması, vergi incelemesi sırasında mükellefe ve kanuni temsilcisine ulaşılamaması, alışlarının neredeyse tamamının hakkında olumsuz tespit bulunan firmalardan olması ve adına kayıtlı herhangi bir taşıtın olmaması nedeniyle, davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenen faturalar olmadığı kanaatine ulaşıldığından davalı idarece yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ile aksi yöndeki mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.