Danıştay 4. Daire 2016/13737 Esas 2021/1756 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13737
Karar No : 2021/1756


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinden bahisle vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen 2010 ila 2013 dönemleri gelir vergileri ile 2010/4-6 ila 2013/1-3 dönemleri geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiği yönünde yapılan tespitlerin yeterli olmadığı anlaşıldığından, davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı vergilerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.


KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
İstem, davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde edildiğinden bahisle vergi tekniği raporuna dayanılarak takdir komisyonu kararı uyarınca re'sen tarh edilen 2010 ila 2013 dönemleri gelir vergileri ile 2010/4-6 ila 2013/1-3 dönemleri geçici vergilerin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararının temyiz edilmesine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 1. fıkrasında resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi inceleme yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlandıktan sonra, aynı maddenin 2. fıkrasının 6. bendinde, tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hali resen vergi tarhı sebebi olarak sayılmıştır. Aynı Kanunun 134. maddesinde de, vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak tespit etmek ve sağlamak olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Yine anılan 213 sayılı Kanunun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin yemin hariç her türlü delil ile ispatlanabileceği; vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan tanık ifadesinin, ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde, ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlemesi yer almaktadır.
Dava dosyasının incelenmesinden; Yenibosna Vergi Dairesi mükellefi … Yapı Taahüt ve Gıda. San. Tic. Ltd. Şti. adına düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nun incelenmesinden; zemin ve arazi hazırlama, alanın temizlenmesi ile kazı ve hafriyat işleri ile ilgili faaliyet göstermek üzere 11.06.2009 tarihinde mükellefiyet tesis ettirildiği, ortaklarının başlangıçta … ve … olduğu, şirket hakkında inceleme tutanakları düzenlendikten sonra 20.03.2014 tarihinde şirketi …'a devrettikleri, 17.06.2009 tarihli işe başlama yoklamasında; 1000 m2 kapalı alan, 2 adet çadır, 5 adet konteyner, 2 adet bilgisayar, 4 adet masa, 16 adet koltuk, asfalt kesme makinası, jenaratör, konpiktör ölçüm aleti bulunduğu, 17.05.2010 tarihli işyeri nakli nedeniyle yapılan yoklamada; … Mah. … Caddesi … adresinde inşaat işleri ve inşaat malzemeleri alımı faaliyetine devam edildiği, adreste muhtelif büro malzemeleri ve 9 adet çalışanın bulunduğu, 02.03.2011 tarihli yoklamada; şirketin işletme kapasitesi sermayesi ile iş hacmi arasında tutarsızlık bulunduğu, 25.03.2011, 08.03.2012 tarihlerinde yapılan yoklamalarda işyerinde muhtelif büro malzemelerinin bulunduğu ve … İnş. Haf. Ltd. Şti'nin de aynı adreste faaliyette bulunduğu, 31.07.2014 tarihli yoklamada adresin işhanı içerisinde olduğu, tabelasının bulunduğu, yoklama esnasında işyerinin kapalı olduğu, binada yapılan araştırmada, belirtilen adrese gün içinde gelenlerin olduğu ancak saatlerinin belli olmadığı, 13.08.2014 tarihli yoklamada ise işyerinin tespit anında kapalı olduğu, şirket çalışanı tarafından şirketin nadiren faaliyetinin olduğunun beyan edildiği, 20.11.2014 tarihi itibarıyla Avcılar Vergi Dairesi Müdürlüğü'ne 37.468,25-TL, Yenibosna Vergi Dairesi Müdürlüğü'ne ise 93.762,34-TL vergi borcunun bulunduğu, 2009/6 dönemi ile 2014/10 dönemi arası toplam 21.502.338,79-TL Bs bildiriminin olduğu, bu dönemde Ba formu vererek fatura aldığını bildiren mükellef bildirimi toplam tutarının ise 18.204.610,00-TL olduğu, mükellef kurumun Ba bildiriminde yer alan firmalar hakkında sahte belge düzenlemekten olumsuz tespitlerin bulunduğu, Vedop merkezi taşıt kütüğü sorgulamasında mükellef şirkete air araç kaydının tespit edilemediği, ayrıca tapu sorgulamasında gayrimenkul kaydına da rastlanmadığı, şirketin 17.06.2009-20.03.2014 tarihleri arası ortağı ve müdürü olan …'ın şirket kurulduktan 5-6 ay sonra hastalandığı için abisi (davacı) …'e vekaletname verdiği ve işlerin … tarafından idare edildiğinin beyan edildiği, mükellef kurumun yapmış olduğu iki adet sözleşmenin haklarında vergi tekniği raporu düzenlenmiş olan gerçek bir mal satışı veya hizmet ifasında bulunmayan sahte fatura düzenleyicisi şirketlerle yapıldığı, mükellef kurumun defter ve belgeleri üzerinde yapılan araştırmada satışlarının bir kısmının banka üzerinden gerçekleştirilen tahsilat ve ödemelerle gerçekleştirildiği, çek ve senetler üzerinde yapılan araştırmada ise çeklerin ve senetlerin tamamının sahte belge düzenleyicisi olan firmalara ciro edildiği tespitlerine yer verilmiştir.
Söz konusu tespitler doğrultusunda adı geçen şirketin dava konusu dönemlerde komisyon karşılığı sahte belge düzenlediği sonucuna ulaşıldığından, bu şirket ünvanını kullanarak 2009 ve takip eden yıllar bu faturaları düzenleyen …, … ve davacı … adlarına adi ortaklık şeklinde mükellefiyet tesis edilerek davacı adına yapılan dava konusu tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ve mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz.