Uyuşturucu madde ticareti yapma - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - 2313 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/9014 Esas 2016/8504 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, 2313 sayılı Kanun"a muhalefet
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında;
a) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) 2313 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Sanık ... hakkında;
1-Kullanmak için uyuşturucu maddde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE,
2-2313 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın yasal süresinden sonra olan temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
25.11.2010 tarihli diğer sanık ...’in evinde yapılan aramada ele geçen uyuşturucu maddelerle ilgisi saptanamayan sanık hakkında; kuşku sınırlarını aşan, yeterli ve kesin delil bulunmadığı gibi, telefon kayıtlarında geçen ve uyuşturucu madde ticaretine konu olduğu iddia edilen maddelerin ele geçirilmemiş olması nedeniyle uyuşturucu ya da uyarıcı madde olarak kabul edilemeyecekleri anlaşıldığından; “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de gözetilerek beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 01.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.