Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 360 ada 23 parsal sayılı taşınmazın Kiler Nazırı Mustafa Ağa Vakfından icareli olduğunu, kayıt maliklerinin gaip olmaları nedeniyle kayyım tayin edildiğini, 5737 Sayılı Yasa’nın 17. maddesi uyarınca taşınmazın vakfı adına tescili gerektiğini ileri sürerek, gaiplik kararı verilmek suretiyle vakfı adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 10 yıl kayyımla idare süresinin dolmadığı ve kayıt maliklerinin gaip olduklarının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı Vakıflar İdaresi tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, gaiplik kararı verilmek suretiyle taşınmazın vakfı adına tescili isteğine ilişkindir.
Mahkemece, kayyımla idare süresi dolmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu 23 parsel sayılı taşınmazın M. oğlu H. ve M. kızı A.B. adına ½ "şer paylarla kayıtlı olduğu, taşınmaz tapu kaydında Kiler Nazırı Mustafa Ağa Vakfından İcareli şerhinin bulunduğu, Sarıyer Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 15.12.2005 tarih ve 2004/899 E. 2005/1756 K. sayılı kararı ile kayıt maliklerinin sağ veya ölü olduğuna dair belge bulunmadığı gerekçesiyle 3561 Sayılı Yasa uyarınca defterdarın kayyım tayin edildiği, davacı Vakıflar İdaresi’nin 5737 Sayılı Yasanın 17. maddesine dayalı olarak eldeki davayı açtığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 5737 sayılı yasanın 17. maddesinde belirtilen koşulların varlığı halinde vakıf taşınmazlarının vakfı adına tescili gerekir. Bu tür davalar, kayyımla idare süresinin sona ermesine bağlı değildir. Aksinin kabulü vakfın mülkiyet hakkına aykırı düşer.
Hal böyle olunca, çekişme konusu taşınmazın kayıt maliklerinin gaiplikleri konusunda araştırma yapılması, kadastro tespitine esas dayanak belgelerdeki bilgiler değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmek üzere karar bozulmalıdır.
Davacının temyiz itirazının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.