Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35005 Esas 2021/3351 Karar Sayılı İlamı

3213 sayılı Maden Kanunu’na muhalefet eyleminden dolayı kabahatli Giba Madencilik Hazır Beton İnşaat Taşımacılık Akaryakıt Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi hakkında, anılan Kanun’un 24/11. maddesi gereğince Eneıji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Maden ve Petrol İşleri Genel Müdürlüğünün 20/05/2019 tarihli ve E.426632 sayılı İdarî para cezası karar tutanağı ile uygulanan 225.875,00 Türk lirası İdarî para cezasına yönelik başvurunun 3213 sayılı Maden Kanunu’nun 14/02/2019 tarihli 7164 sayılı Kanun ile değişik 13/3. Maddesine göre İdarî yargının görev alanına girdiğinden bahisle usulden reddine dair Adıyaman Sulh Ceza Hâkimliğinin 10/06/2019 tarihli ve 2019/2534 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Şanlıurfa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 22/08/2019 tarihli ve 2019/3377 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 05/12/2019 gün ve 94660652-105-02-15466-2019-Kyb sayılı kanun yaranna bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/12/2019 gün ve KYB-2019/124700 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
3213 sayılı Maden Kanunu’nun 13/3. maddesinde yer alan, “Bu Kanuna göre verilen idari para cezalan tebliğinden itibaren bir ay içinde Genel Müdürlüğün muhasebe birimi hesabına ödenir. İdari para cezalanna karşı otuz gün içinde idare mahkemelerinde dava açılabilir. Verilen idari para cezalanna karşı yargı yoluna başvurulması takip ve tahsilatı durdurmaz. Genel Müdürlük genel bütçeye gelir kaydedilmek üzere ilgili bedeli en geç on beş iş günü içerisinde Hazine hesabına aktanr. Tahakkuk eden ve ödenmeyen Devlet hakları 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edilmek üzere ilgili tahsil dairesine bildirilir. İlgili tahsil dairesi idari para cezası tamamen tahsil edildikten itibaren en geç bir ay içerisinde durumu Genel Müdürlüğe bildirir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda anılan Kanun’a göre verilen İdarî para cezasına yönelik itiraz merciinin idari yargı olması nedeniyle Adıyaman Sulh Ceza Hakimliğince görevsizlik karan verilerek dosyanın itiraz hususunda değerlendirme yapma görevi bulunan İdare Mahkemesine gönderilmesine ilişkin bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyannca anılan karamı kanun yaranna bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
İdari yaptırım kararlarına karşı yapılan başvurular hakkında verilecek kararlara ilişkin 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 28/1-b maddesinde “Başvurunun süresi içinde yapılmadığının, başvuru konusu idari yaptırım kararının sulh ceza mahkemesinde incelenebilecek kararlardan olmadığının veya başvuranın buna hakkı bulunmadığının anlaşılması halinde, bu nedenlerle başvurunun reddine,” karar verileceği öngörülmüş olup, Adıyaman Sulh Ceza Hâkimliğinin 10/06/2019 tarihli ve 2019/2534 değişik iş sayılı kararında ve bu karara karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Şanlıurfa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 22/08/2019 tarihli ve 2019/3377 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik bulunmadığından,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 22/03/2021 tarihinde ay birliğiyle karar verildi.