2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/15259 Karar No: 2021/20045 Karar Tarihi: 29.11.2021
Basit yaralama - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15259 Esas 2021/20045 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında basit yaralama suçundan temyiz istemi reddedilmiştir. Kanuna eklenen geçici 2. madde gereği doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak ise Anayasa Mahkemesinin belirlediği hak yoksunluklarının, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2020/15259 E. , 2021/20045 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Basit yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü: I- Sanık hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.