Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/9648 Esas 2011/11257 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 1289 ada 11 parsel sayılı taşınmazın davalı tarafından işgal edildiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.
Davalı, dava konusu yerde kiracı olarak bulunduğunu bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının Solmaz Yıldırım ile yaptığı kira akdine binaen taşınmazda kiracı olarak oturduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, özellikle dinlenilen tanık beyanlarından dava dışı S. ile davalı arasında bir kira ilişkisi kurulduğu, bu ilişkiye davacının dahil olmadığı, kira paralarının dava dışı S."a ödendiği, davacıya intikal etmediği görülmektedir.
Hemen belirtilmelidir ki, kira ilişkisi kurulabilmesi için mutlaka taşınmazın maliki olmaya gerek yoktur. Malik olmayan bir kimsenin kurduğu kiracılık ilişkisine malik Borçlar Kanununun 38.maddesi hükmü uyarınca icazet vermediği takdirde kurulan ilişkinin maliki bağlamayacağı, başka bir deyişle malikin Türk Medeni Kanununun 683. ve devam eden maddelerindeki yetkilerini kullanmasına engel olmayacağı kuşkusuzdur. Buna göre davacının kira ilişkisine icazet vermediği dosya kapsamı ile sabit olduğundan davacının kira ilişkisi ile bağlılığından söz edilemez.
Öte yandan, aslında taşınmazın çekişmeli bölümünün S."ın eşine ait olması gerektiği ve bu nedenle S. ile davalı arasında kira sözleşmesi yapıldığı yönündeki savunma mahiyeti itibariyle inançlı işlem niteliği taşıdığından açılacak bir iptal ve tescil davasının konusunu teşkil edeceği, oysa böyle bir davanın varlığı iddia ve ispat edilmiş olmadığı gibi çap iptale kadar geçerlidir kuralı gereğince davacının mülkiyet hakkına değer verilmesi gerekeceği tartışmasızdır. Öyleyse elatmanın önlenmesi isteğinin kabulü gerekir.
Ecrimisil isteğine gelince; bilindiği üzere ecrimisil kötü niyetli zilyedin taşınmaz malikine ödemekle yükümlü olduğu en azı kira bedeli en fazlası mahrum kalınan gelir kaybı olan haksız işgal tazminatıdır. Somut olayda davacı uzunca süren davalının taşınmazı kullanmasına ses çıkarmamış, bir ihtar veya ikazda bulunmamıştır. Öyleyse, davalının kullanımının muvafakata dayalı olduğunun dava açılmakla da muvafakatın geri alındığının kabulü gerekir.
Öyleyse, ecrimisil isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken olaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı biçimde davanın reddedilmesi doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.