MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 13.06.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu kaydında kimlik bilgilerinin düzeltilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 10.09.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, maliki olduğu 52, 182, 1744 ve 1752 parsel sayılı taşınmazların tapulama tutanağında 1932 olarak yazılan doğum tarihinin 1938 olarak düzeltilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Tapu Sicil Tüzüğünün 25. maddesi gereğince tapu kütüğünde bulunması gereken bilgiler arasında doğum tarihi bulunmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
“Mülkiyet hakkının tescili” başlıklı Tapu Sicil Tüzüğünün 25. Maddesinde kütükte bulunması zorunlu bilgiler malikin adı, soyadı, baba adı, edinme nedeni, tarih ve yevmiye numarasından ibarettir. Bunların arasında yer almayan doğum tarihinin düzeltilmesi mümkün değil ise de çelişkili durum devam ettiği sürece tapu kaydında işlem yaptırılamadığından zorunlu olarak dava açılan bu gibi durumlarda tapu kayıt maliki ile davacının aynı kişi olduğunun ispatlanması halinde “çoğun içinde az da vardır” kuralı gereğince bu yönde bir tespit kararı verilmelidir.
Somut olayda; davacı dava konusu taşınmazların tapulama tutanağında isim, soy isim ve baba adının doğru olarak yazıldığını ne var ki nüfus kaydında 1938 olan doğum tarihinin 1932 olarak geçtiğini ileri sürmüştür. Bu farklılık sebebiyle tapuda işlem yapılamayacağından mahkemece yapılması gereken iş,
davacı ile tapu kayıtlarında malik olarak görünen şahsın aynı kişi olup olmadığını belirlemek, aynı kişi olduğunun anlaşılması halinde ise “tapu kayıt maliki Hüseyin kızı ... ile davacının aynı kişi olduğunun ve tapu kayıt malikinin doğum tarihinin 1938 olduğunun tespitine” şeklinde bir hüküm kurmak olmalıdır.
Açıklanan bu yön nazara alınmadan davanın reddi doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz itirazlarının yukarıda açıklanan nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 17.01.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.