MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29/04/2019 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, dosya incelenerek gereği görüşüldü;
Mağdurlar ... ve ...’ın ortak oldukları, mağdur ...’in de işletme müdürü olarak görev yaptığı diskotekte, şarkıcı ...’nın program yapması için ...’nın eşi ve aynı zamanda menejeri olan ... ile anlaşma yapıldığı, bu anlaşma gereğince ...’ya 40.000 TL ödeneceği, bu paranın 10.000 TL’nın şarkıcının sahneye çıkmasından bir hafta önce verileceğinin kararlaştırıldığı, ancak paranın ödenmediği, programın aksamaması için şarkıcının sahneye çıktığı, bu paranın ödenmemesi üzerine temyiz dışı olan diğer sanık ... ile diskotekin otoparkını çalıştıran aynı zamanda güvenliğini üstlenen sanık ...’ın devreye girdikleri ve gece vakti saat 03.00 sıralarında iş yerinde tabanca ile tehdit ederek mağdur ..."ı darp edip, yumruk ile kemik kırığı oluşacak şekilde yaraladıkları ve bu paranın ödenmesini istediklerinin iddia edilmiş olması karşısında; sanık ...’ın mağdurlar ile şarkıcının eşi ve menajeri olan kişi arasındaki hukuki ilişkide taraf olmadığı, şarkıcının eşi ve menajeri adına çalışmadığı halde, mağdurları tehdit edip paranın ödenmesini istemesi ve mağdur ...’u bu nedenle yaralaması suçlarının sübutu halinde; sanığın mağdurlara yönelik eyleminin bütün halinde 5237 sayılı TCK’nın 149/1-a-c-d-h ve 35/1-2. maddelerinde tanımlanan nitelikli yağmaya teşebbüs ve mağdur ...’a yönelik eyleminin aynı Kanunun 86/1 ve 87/3. maddelerinde tanımlanan kasten yaralama suçlarını oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesinin görevine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması; kaldı ki sanık hakkında iddianamede 5237 sayılı TCK’nin 150/1. maddesi delaletiyle tehdit ve kasten yaralama suçlarından dava açıldığı, anılan Kanun maddesi ile açılan davanın görülmesinin de Ağır Ceza Mahkemesinin görevine ait bulunduğunun düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun, kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, tehdit suçundan hükmedilen 2 yıl 11 ay hapis cezası üzerinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesinin gözetilmesine, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.