... adına Av. ... ile 1- ... Başkanlığı adına Av. ... 2- ... Ambalaj ve Baskı San. ve Tic. A.Ş. adına Av. ... arasındaki dava hakkında Ankara Batı 1. İş Mahkemesinden verilen 09.07.2018 günlü ve 2017/253-2018/402 sayılı davanın kabulüne dair karara karşı davalılar avukatları tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 30.10.2018 gün ve 2018/2525-2018/1762 sayılı hükmü ile istinaf isteminin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne dair verilmiş olan kararın (kapatılan) 21. Hukuk Dairesi"nin 27.01.2020 gün ve 2019/567-2020/252 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma sonrası, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nin verdiği 03.07.2020 gün ve 2020/357-2020/901 sayılı karar ile önceki kararında direnmesi ve taraflar avukatları tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine, Dairemizce 19.11.2020 tarihli ve 2020/9145 Esas-2020/6782 Karar sayılı kararı ile direnme hükmü yerinde bulunularak Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’nin anılan kararının bozulmasına ilişkin (Kapatılan) 21.Hukuk Dairesi’nin 27.01.2020 gün ve 2019-567/2020-252 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA, taraf vekillerinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA karar verilmiştir. Davacı avukatı tarafından maddi hata nedeniyle kararın düzeltilmesinin istenilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İş Mahkemeleri Kanun’unun 8/3’üncü madde hükmü uyarınca İş Mahkemelerince verilen kararlara ve buna bağlı Yargıtay ilamına karşı karar düzeltme yolu kapalıdır. Ne var ki, Yargıtay onama ve bozma kararlarında açıkça maddi hatanın bulunması hallerinde dosyanın yeniden incelenmesi mümkündür. Zira maddi yanılgıya dayanılarak verilmiş olan onama ve bozma kararları ile hatalı biçimde hak sahibi olmak evrensel hukukun temel ilkelerine ters düştüğünden karşı taraf yararına sonuç doğurmamalıdır.
6100 sayılı kanun 473. maddesinin 5. fıkrasında “İlk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.” şeklinde düzenlenmiştir.
Dava, davacının, davalılardan işverene ait işyerinde çalıştığı sürenin 506 sayılı Yasa"nın Ek 5/II bentte geçen itibari hizmet süresi kapsamında değerlendirilmesi istemine ilişkin olup, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince ilamında belirtildiği şekilde, önceki kararında direnilmesine ve davanın kabulüne karar verildiği, hükmün (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesi’nce bozulduğu, yapılan incelemeye ve mahkemenin direnme hükmünde dayandığı gerekçeye göre (Kapatılan) 21.Hukuk Dairesine ait anılan bozma ilamının ortadan kaldırılarak kararın onanmasına karar verilmiştir.
Dairemizce verilen onama kararı 6100 sayılı yasanın 473. maddesinin 5. fıkrası gereği usule uygun olup, davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik maddi hataya dayalı karar düzeltme talebinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü karar düzeltme talebinin REDDİNE, 23.9.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.