Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8897
Karar No: 2019/1541
Karar Tarihi: 18.02.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8897 Esas 2019/1541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin, Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkumiyet hükmü verdiği bir dava ile ilgili kararın incelendiği belirtilmiştir. İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/59 Esas ve 2013/1068 Karar ve İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/419 Esas ve 2013/924 Karar sayılı kararlarına atıfta bulunularak, sanığın 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlediği suçundan mahkum edildiği ve ödemelerin nakit olarak yapıldığı savunulduğu ifade edilmiştir. Mahkeme, delilleri değerlendirerek suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaştığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak etmeyerek mahkumiyet hükmünü onamıştır. Kararda, suç tarihinin yanlış yazılmış olduğu ve düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, Vergi Usul Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının gözetilmesine işaret edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/8897 E. , 2019/1541 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

UYAP üzerinden yapılan incelemede, ... hakkında İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/59 Esas ve 2013/1068 Karar, ... ... hakkında İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/419 Esas ve 2013/924 Karar sayılı kararları ile “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulması ve ödemelerin nakit olarak yapıldığının savunulması karşısında; 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında “2010” şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin, sahte faturaların en son Aralık ayı KDV beyannamesinde kullanıldığı anlaşıldığından, “25.01.2011” olarak Mahkeme tarafından düzeltilmesi; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 18.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.