Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/11966 Esas 2016/8229 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11966
Karar No: 2016/8229
Karar Tarihi: 13.04.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/11966 Esas 2016/8229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak kıdem tazminatı için fesih tarihinden itibaren faiz talep edilmesi gerektiği hükmedilmişken, ıslahla artırılan miktar için ise ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanmıştır. Bu hata, bozma sebebi olsa da yeniden yargılama gerektirmediğinden karar düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi
- 1475 sayılı Yasa'nın 14. maddesi, on birinci fıkrası
7. Hukuk Dairesi         2016/11966 E.  ,  2016/8229 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
    2- Davacı, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 120 nci maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin on birinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır.
    Somut olayda, davacının iş akdi 25.06.2007 tarihinde sona ermiş olup davacı 04.06.2008 tarihinde tazminat ve bazı işçilik alacaklarını talep ederek kısmi dava açmış ve kıdem tazminatı için fesih tarihinden itibaren faiz talep etmiştir . Davacı 17.12.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile de talep miktarını artırmış ve ıslah dilekçesinde ıslah ettiği miktarlara dava tarihinden itibaren faiz istemiştir. Mahkemece kıdem tazminatının dava dilekçesi ile talep edilen kısmına fesih tarihinden itibaren faiz uygulanması yerinde ise de davacının talebi dikkate alınarak ıslahla artırılan kıdem tazminatına dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olup bu yanlışlık bozma sebebi ise de; anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendinde yazılı olan "ıslah tarihi olan 17.12.2015 tarihinden" rakam ve sözcüklerinin çıkarılarak yerine "dava tarihi olan 04.06.2008" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 13/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.