MAHKEMESİ : Bakırköy 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/10/2013
NUMARASI : 2010/144-2013/428


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının sürücüsü ve işleteni olduğu aracın davacı yayaya çarpması sonucunda meydana gelen kazada davacının yarlandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, bakım ve hastahane masrafları olduğunu, kazadan önce kaymakamlık binasında çay ocağı işlettiğini ve ayda 1.500,00 TL kazandığını, kaza nedeniyle halen çalışmadığını, malül kaldığını belirterek 10.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kazada davacının asli kusurlu olduğunu, geçmemesi gereken yerden geçtiğini, dava dilekçesinde gelirini pek fahiş gösterdiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne, 3.521,75 TL maddi tazminat ile 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, kusur oranlarının belirlenmesi için Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi"den 23.02.2011 tarihli rapor alınmış, bu raporda davalı sürücü L.. H.."nın %35 kusurlu, yaya davacı S. Y."un %65 kusurlu olduğu
belirtilmiştir. Akabinde Mahkemece, makina yüksek mühendisi bilirkişi, YTÜ öğretim üyesi Prof İ. Y.tarafından hazırlanan 28/05/2013 tarihli rapor alınmış, bilirkişi yaya S.. Y.."un yaya geçidi olmayan yolda araca ilk geçiş hakkını vermediğinden %75 asli kusurlu; sürücü L.. H.."nın yayayı sesli olarak uyarmadığından %25 tali kusurlu olduğunu belirtmiştir. Mahkemece, tarafların kusur durumlarının belirlenmesi için iki kez rapor alınmış bu raporlardan ikinci kez alınan 28.05.2013 tarihli olanı kesinleşen ceza dosyasında alınan bilirkişi raporu ile uyumlu ve oluşa uygun olduğu görülmüştür. HMK 266 madde (HUMK 275 md.) hükmüne göre kusur oranlarının belirlenmesi teknik değil hukuki bir konudur. Elde edilen teknik bulgulara göre hakim bu oranı belirlemede ihlal edilen kuralları gözönüne almalıdır. O halde somut olayın değerlendirilmesinde de davalının %25 kusurunun kabul edilmesi buna göre tazminat hesabında davalının %25 kusuru kabul edilerek belirlenen işgöremezlik tazminatına karar vermek gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 04/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.