Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/323 Esas 2019/2557 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/01/2015 gününde verilen dilekçe ile yersiz ödemenin iadesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 15/07/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödemenin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin mahkemenin gerekçeli kararını temyiz talebinden sonra dosyaya ibraz ettiği 17/04/2018 tarihli dilekçesiyle davanın takibinden vazgeçildiğine dair beyanda bulunduğu anlaşılmıştır.
1086 sayılı HMK"nun 185/1 maddesindeki "davayı takipten sarfınazar etmek" deyiminin aynı Kanun"un 91. maddesindeki davadan vazgeçmeyi karşılayan feragatten ve 409. maddesindeki davayı takipsiz bırakmadan farklı olması sebebiyle 185/1 maddedeki ifade bilimsel görüşlerde ve Yargıtay içtihatlarında davayı geri alma şeklinde değerlendirilmiş; 6100 sayılı HMK ile de "davayı takipten sarfınazar etmek" tabiri yerine "davayı geri alma" tabiri benimsenmiştir (m.123). Anılan madde uyarınca dava açılmasının sonuçlarından birisi de davanın geri alınmasının ancak davalının açık rızası ile mümkün olmasıdır.
Davacı vekilinin hükümden sonra 17/04/2008 tarihinde verdiği davanın takibinden vazgeçildiğine ilişkin dilekçesinin davanın geri alınması niteliğinde olduğu açıktır. Hal böyle olunca HMK"nun 123. maddesi de gözetilmek suretiyle anılan dilekçe hakkında bir karar verilmek üzere ilk derece mahkemesi kararının bozulması gerekir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.