Zincirleme tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10490 Esas 2019/5719 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10490
Karar No: 2019/5719
Karar Tarihi: 27.05.2019

Zincirleme tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10490 Esas 2019/5719 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık zincirleme tefecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın iş yerinde bulunan kredi kartlarını nakit ihtiyacı için kullandığını savunması ve mağdurların da borç para karşılığı ya da faizle para almadıklarını beyan etmeleri nedeniyle suçun gerçekleşip gerçekleşmediğinin netleştirilmesi için, sanığın iş yerinde bulunan POS cihazına ilişkin suç dönemlerini kapsayan komisyon miktarının ilgili banka şubesinden sorulması ve komisyon almamış veya bankanın aldığı komisyon miktarını ya da daha azını almış ise herhangi bir mal teslimi veya hizmet ifası olmaksızın nakit ihtiyacının giderilmesi amacıyla başkalarına ait kredi kartları ile çekim işlemleri yapmak suretiyle gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenlemesi şeklindeki eylemlerinin 5464 sayılı Kanunun 36. maddesine aykırılık teşkil edeceği gözetilerek, daha detaylı araştırma yapmadan suçun gerçekleştiğine hükmedilmesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle, sanığın suçu gerçekleştirip gerçekleştirmediğinin netleştirilmesi için eksik araştırmanın tamamlanması gerektiği ve diğer sanığın iş yeri ile bir ilgisinin bulunmadığına dair delillerin yeterli olmadığı hükmü bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5464 sayılı Kanunun 36. maddesi: Gerçeğe aykırı belge düzenleyenler hakkında cezai işlem uygulanır.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yoluyla yapılan itirazlar, CMUK hükümleri uyarınca incelenir.
- CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri: Bozma kararının sonuçlandırılması ve yeniden yargılama hükümleri.

5. Ceza Dairesi 2015/10490 E. , 2019/5719 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; sanığın iş yerinde ele geçen kredi kartlarını nakite ihtiyaç duyduğunda kullandığını savunması, mağdurların da sanıktan komisyon karşılığı ya da faizle borç para almadıklarını beyan etmeleri karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkartılabilmesi ve suç vasfının belirlenebilmesi için, sanığın iş yerinde bulunan POS cihazına ilişkin suç dönemlerini kapsayan komisyon miktarının ilgili banka şubesinden sorulmasından ve kredi kartı ile yaptığı çekimler karşılığında komisyon alıp almadığı ile almış ise miktarının bilirkişi marifetiyle belirlenmesinden sonra, komisyon almamış veya bankanın aldığı komisyon miktarını ya da daha azını almış ise herhangi bir mal teslimi veya hizmet ifası olmaksızın nakit ihtiyacının giderilmesi amacıyla başkalarına ait kredi kartları ile çekim işlemleri yapmak suretiyle gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenlemesi şeklindeki eylemlerinin 5464 sayılı Kanunun 36. maddesine aykırılık teşkil edeceği gözetilerek, sonucuna göre bir karar verilmesi yerine eksik araştırma sonucu yazılı şekilde tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Halk Eğitim Müdürlüğünde memur olup, diğer sanık ..."e ait iş yeri ile bir ilgisi bulunmayan sanığın, dosya kapsamına ve mevcut delil durumuna göre, yüklenen suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 27/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.