Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/13989 Esas 2021/8896 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13989
Karar No: 2021/8896
Karar Tarihi: 11.03.2021

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/13989 Esas 2021/8896 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen kararın kasten yaralama suçu ile ilgili kısmının temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Ancak, hakaret suçu ile ilgili olarak hüküm temyiz edilebilir bulunmuş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda, suç işleyip işlemeyeceği yönünde bir değerlendirme yapılmadan, hükümün açıklanmasının geri bırakılması hususunda kanuni olmayan bir gerekçe kullanılması, hakaret eyleminin aleniyeti tartışılmadan hüküm verilmesi ve vekil ücretine hükmedilmemesi gibi hatalar bulunmuştur. Kararın bozulmasına ve yeniden yargılama yapılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 326. maddeleri, CMK'nın 231/5 ve 231/8, 325/1 ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/1. maddeleri gözetilmelidir.

4. Ceza Dairesi 2020/13989 E. , 2021/8896 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve katılan ... vekilinin temyizinin yalnızca vekâlet ücretine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
1- Kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...’ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) 6545 sayılı Yasa ile CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihinden sonra olması nedeniyle aleyhine olan bu düzenlemenin uygulanma imkânının bulunmaması karşısında, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde bir değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği düşünülmeden “..daha önce HAGB kararı verilmiş olmasına rağmen yeniden atılı suçu işlediği sabit olduğundan sanık hakkında yeniden CMK nun 231/5.maddesinin uygulanmasına kanunen yer olmadığına,” şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) Katılan ve müştekinin haciz işlemi için sanığın evine gittikleri, burada başlayan tartışmanın dışarıda devam ettiğinin anlaşılması karşısında, hakaret eyleminin nerede gerçekleştirildiği tespit edilip, aleniyet öğesinin olayda oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine, CMK’nın 325/1 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.