Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/16437 Esas 2022/7271 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı KHK'ya muhalefet
HÜKÜM : Beraat, iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa ait işyerinde yapılan aramada, üzerlerinde ... markası bulunan anahtarlıkların ele geçirilmesi üzerine, sanığın, katılan firma adına tescilli markaya tecavüz ettiği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde sanık hakkında beraat kararı verilmişse de;
Suç ve karar tarihinde yürülükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin cezai hükümlerini düzenleyen 61/A-1. maddesinde başkasına ait marka hakkına iktibas veya iltibas suretiyle tecavüz ederek mal veya hizmet üreten, satışa arz eden veya satan kişinin bir yıldan üç yıla kadar hapis ve yirmibin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılacağı, aynı maddenin 5. fıkrasında ise marka hakkına tecavüz suçundan dolayı cezaya hükmedebilmek için markanın Türkiye’de tescilli olması gerektiği hususları düzenlenmiştir.
Buna göre, katılan firma vekilinden varsa anahtarlık emtiasını kapsayan markalarının bulunup bulunmadığı sorulup, Türk Patent ve Marka Kurumundan bu markalara ait tescil belgelerinin onaylı örnekleri getirtildikten sonra bilirkişi incelemesi yaptırılarak; sanığa ait işyerinde ele geçirilen anahtarlıklar üzerinde kullanılan markanın, katılan firmanın anahtarlık emtiası yönünden tescilli olan marka veya markalarıyla iktibas veya iltibas oluşturacak şekilde taklit olarak kullanılıp kullanılmadığı ve kullanılmış ise katılanın hangi marka veya markalarına tecavüz edildiği belirlenip, 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesine göre sanığın üzerine atılı suçun uzlaştırma kapsamında olan suçlardan olduğu hususu da gözetilerek; sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, yerinde görülmeyen gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.