Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4079 Esas 2020/15967 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; zararın faillerden bir ya da birkaçı tarafından kısmen giderilmesi halinde, henüz geri kalan zararı giderme olanağı bulunan diğer failler yönünden, zarar tam olarak giderilmediği sürece etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı, mağdurun kısmi iadeye göstermiş olduğu rıza gereği 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca yalnızca kısmi iadede bulunan sanık ...’un etkin pişmanlık hükmünden yararlandırılması gerektiği gözetilmeden suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde de TCK’nın 168/2-4 maddesi gereğince indirim yapılmış olması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.